مقاله برگزیده

ام‌حکیم بنت حارث مخزومی

مّ‌حکیم بنت حارث مخزومی، همسر عکرمة بن ابوجهل بود که در روز فتح مکه اسلام آورد. پس از کشته شدن همسرش، عکرمه در نبرد اجنادین به ازدواج خالد بن سعید درآمد و سرانجام در سال ۱۳ هجری قمری وفات یافت.
 

معرفی اجمالی

‌ام‌حکیم دختر حارث بن هشام، همسر پسر عموی خود عکرمة بن ابوجهل بود. روز فتح مکه اسلام آورد و از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) برای همسرش عکرمه که به یمن فرار کرده بود، امان خواست و در پی او روان شد و او را به مکه باز آورد، عکرمه نیز مسلمان شد. عکرمه در نبرد «اجنادین» کشته شد. سپس، خالد بن سعید بن عاص او را خواستگاری کرد و در «مرج‌الصفر» با او ازدواج کرد، ولی او نیز نخستین بامدادِ پس از شب زفافش کشته شد. هنگامی که خبر این واقعه به‌ ام‌حکیم رسید، ستون خیمه را از جا در آورده، به نبرد پرداخت و هفت تن از رومیان را کشت.
ادامه

http://wikifeqh.ir/

ان الله یحب المحسنین

http://quran-bmn.ir/

1. ان الله یحب المحسنین / باشگاه قرانی نور /

   ---

   اقدامات عملی وکاربردی

- شاد کردن دل‌ها: چند جعبه شیرینی بگیریم و ببریم بهزیستی یا سرای سالمندان یا محل نگهداری جانبازان میانشان تقسیم کنیم. هدیه دادن یک شاخه گل به دوستان یا همکاران در محل کار. شیرینی خریدن برای کارگران محل.
- مرگ آگاهی: بریم بهشت زهرا در قطعات جدید که قبر کنده‌اند توی یک قبر بخوابیم و به یاد روزی بیفتیم که می‌میریم، به یاد روز مرگ و قبر، روزی که آنجا سرای تنهایی ماست.
- گرداندن دیگران: پدر، مادر، بچه‌های فامیل یا سالمندان فامیل را به گردش ببریم: پارک، سینما و...
- کارگری: برویم خدمت کنیم در جایی که هیئت یا مجلس دارند و دارند غذا درست می‌کنند، شاگردی و کارگری کنیم، سفره را پهن کنیم و جمع کنیم و ظرف‌ها را بشوئیم. تا آخر کار پایه باشیم وسطش نگذاریم در برویم.
- خدمتکاری در خانه: خانه مادر، همسر، سالمندی از فامیل را نظافت کنیم. تی بکشیم، جارو بکشیم، شیشه‌ها را تمیز کنیم، دیوار را دستمال بکشیم، کابینت‌ها را بیرون بریزیم و نظافت کنیم، توالت را بشوییم و...
- شبی با پدر و مادر: یک شب به مادر بگوییم غذا درست نکند و از بیرون غذا بگیریم و بیاوریم با پدر و مادر بخوریم. شب را با آنها بگذرانیم با پدر تلویزیون نگاه کنیم برایشان بچگی کنیم.
- بخشش غیر ضروریات: وسائل، لباس‌ها، کتاب‌ها، اسباب بازی‌های غیرلازم را بسته بندی کرده به خیریه‌هایی که به این منظور است بدهیم. عقب ماشین خودمان یک ظرف ایمن پر از بنزین داشته باشیم تا به ماشینی که بنزینش تمام شده است بدهیم.
- صله رحم: سر زدن به یکی از فامیل‌ها به خصوص آن که بیشتر انتظار دارد، تنها تر است، سالمند‌تر است، حق به گردن ما دارد. دست خالی نرویم. به معلمان و دوستان قدیمی تلفن بزنیم، ایمیل بدهیم و...
- هدیه کردن عبادت: یک سوره یا یک جزء قرآن را بخوانیم و به کسی تقدیم کنیم. نماز قضا بخوانیم به نیت کسی مثلاً کسی که حتی نمی‌شناسیم‌اش و سال‌ها قبل از دنیا رفته. خصوصاً مردگان بد وارث یا بی وارث
- محاسبه نفس: در این چند سال چه کرده‌ایم؟ کی از ما راضی است؟ از کی کینه داریم و کی از ما کینه دارد؟ چند نفر را شاد کرده‌ایم؟ برای چه کسی زده‌ایم؟( پا پوش درست کرده‌ایم و صفحه گذاشته‌ایم)... کلاً چه غلطی کرده‌ایم؟
- غمخواری: به درد و دل و چرت و پرت مردم گوش دادن و عشق نثار کردن...
- بچه شدن: برای بچه‌ها وقت گذاشتن، به بچه‌ها هدیه دادن، زمانی برای بازی با بچه‌ها اختصاص دادن.
- نیکی به حیوانات: غذا دادن به حیوانات به کمک یک کودک برای پرندگان آشیانه بسازیم.
- رانندگی: چند ساعتی نذر کنیم برای خدا در شهر بچرخیم و مردم را به مقصد برسانیم و پول نگیریم بگوییم مسیرم بود.
- مقداری بیسکویت و آبمیوه بخریم و در شهر بگردیم و میان فقرا تقسیم کنیم.
- کار اصلی انبیاء، هدیه کردن معرفت و آگاهی: مطلبی کارگشا که ما را به عملی زیبا تشویق کرده یا تغییری در آگاهی ما ایجاد کرده به دوستان نزدیک خود ایمیل یا اس ام اس کنیم.
- همکاری و همدلی: برای یک مراسم مذهبی و نذری، دوستان و آشنایان را به کار گیریمو با هم غذا درست کنیم و میان خانواده‌ها تقسیم کنیم. در ضمن کار میفهمیم تهیه غذا چقدر سخت است و اسراف نباید کرد.
- صدقه دادن: کمی به هرکسی بخشیدن، حین صرف غذا (چون غذا خوردن بدون شریک کردن فقرا مکروه است) پس مبلفی کنار بگذاریم به عنوان صدقه ی سفره.
- دعا برای دیگران: برای اولین کسی که به ذهنمان آمد هفت آیت الکرسی بخوانیم.
- خدمت به نیکان: دستشویی‌های مسجد یا امامزاده را بشوییم. کفش‌های مجلس را مرتب کنیم.
- کاشتن درخت: هرکسی در زندگی‌اش لااقل باید یک درخت بکارد. در گلدان یا باغچه همسایه گل بکاریم.
- بخشی از هزینه تحصیل کسی را بر عهده گرفتن.
- برای آموزش و تدریس در مدارس محروم داوطلب شدن.
- در مکان‌های عمومی مثل درمانگاه، مدرسه، فرودگاه، پارک؛ لااقل همان توالتی را که استفاده کرده‌ایم تمیز بشوییم.
- چند ساعت از وقتمان را گذاشته و بچه یکی از آشنایان را نگه داریم تا والدین او به کار‌هایش برسند.
- یک روز در ماه را در اداره یا محل کار، روز نیکوکاری نام بگذاریم و کمک‌های همه را برای نیازمندان جمع آوری کینم.
- مهمانی بدهیم
- دست خالی جایی نرویم. به دیدن دوستان که میرویم برایشان میوه تازه ببریم.
- حداقل روزی یکبار دیگران را تحسین کنیم. به هرکسی که در روز میبینیم یک حرف قشنگ بزنیم. خوش خلق باشیم. لبخند بزنیم تا از بودن با ما یا دیدن ما شاد شوند. دیگران را در آغوش بگیریم.
- قدر دان بودن: از معلمانمان قدردانی کنیم. لااقل یک یادداشت تشکر برای کسی بنویسیم که به طریقی مثبت بر زندگیمان تاثیر گذاشته است. برای پدر یا مادر یادداشتی بنویسیمو بگوییم چرا اینقدر برایمان ارزش دارند.
- به فرزندانمان ابراز محبت کنیمو به او بگوییم چرا دوستش داریم.
- خون اهدا کنیم.
- جای پارکمان را به راننده دیگری بدهیم.
- به پیکی که برایمان چیز آورده یک خوردنی خوشمزه بدهیم.
- ماشین دیگران را بشوییم
- برچسب‌هایی که دیوار همسایه را زشت کرده‌اند تمیز کنیم.
- با دوستان برای پاکسازی و تمیز کردن فضای سبز برویم
- به گارسن یک انعام فوق العاده بدهیم
- در را برای دیگران باز کنیم.
- یک دسته گل روی میز یکی از همکارانمان که رابطه چندان خوبی با او نداریم بگذاریم.
- با یکی از اعضا خانواده که جدا زندگی میکند تماس بگیریم و حال او را جویا شویم.
- برای انجام تعمیرات خانه فرد سالخورده‌ای که تنها زندگی میکند داوطلب شویم.
- برای بچه‌های مهدکودک نزدیک خانه‌مان اسباب بازی ببریم.
- با دانش‌آموزی که تازه به مدرسه وارد شده یا یک همکار تازه وارد دوست شویم.
- با فرستادن یک ایمیل یا یک هدیه کوچک برای یکی از دوستانمان که خیلی وقت است با او در تماس نیستیم دوستی را تازه کنیم.
- زباله‌های اطراف را جمع آوری کنیم.
- لباس اعضا خانواده را برایشان اتو بزنیم.
- به دوستان پیشنهاد دهیم که فرزندش را به کلاس ببریم
- یکی از دوستان قدیمی خود را پیدا کنیم و با او قرار بگذاریم.
- لیستی از کارهایی که میتوانید برای رواج مهربانی در دنیا انجام شود، تهیه کرده و از دوستی بخواهیم که او هم این کار‌ها را بکند با لیست‌ها را با هم عوض کرده و هر ماه یکی از کار‌ها را انجام دهیم.

پنجاه روش غلبه بر استرس

تهیه کتنده / مهندس محمد شرافت مربی داشنگاه آزاد اسلامی واحد ساوه

تیر ماه 1387 ماهنامه گلهای ساوه ص 23

مقاله برگزیده

امام حسین علیه‌السلام

احکام مرتبط

احکام مربوط به آن حضرت به مناسبت در باب‌های صلات و اطعمه و اشربه آمده است.
 

مشخصات

حسین ‌بن علی، امام سوم از امامان دوازده‌ ‌گانه شیعه امامیه و یکی از چهارده معصوم می‌باشد. به اتفاق همه منابع، نام و نسب او حسین ‌بن علی ‌بن ابی‌طالب ‌بن عبدالمطلب ‌ بن هاشم است. جد مادری‌اش پیامبر اکرم (صلی‌ اللّه علیه‌ و آله‌ و سلم)، پدرش امیرمؤمنان علی (علیه‌السلام) و مادرش فاطمه (سلام‌اللّه‌علیها) دختر رسول خداست.
 

نام‌گذاری

پیامبر او را به نام پسر دوم هارون، شَبیر، حسین نامید بنابر برخی روایات، امام علی دوست داشت که او را حرب بنامد، اما در نام‌گذاری بر پیامبر پیشی نگرفت. بنابر روایات دیگر، نخست امام به نام عمویش، جعفر طیار ــکه در آن زمان هنوز در حبشه بودــ جعفر نامیده شده بود، اما پیامبر نام او را به حسین تغییر داد. اما بنابر روایات شیعی، پیامبر بدواً و پیش از آن‌که نامی برای او انتخاب شود نام حسین را به امر خدا بر آن حضرت نهاد. (برای نقد محتوایی روایات دیگر به باقر شریف قرشی رجوع کنید در برخی روایات تأکید شده است که نام‌های حسن و حسین از اسامی بهشتی بوده و پیش از اسلام سابقه نداشته‌اند.
ادامه

http://wikifeqh.ir/

مقاله برگزیده

روز اربعین

بیستم ماه صفر، چهل روز پس از شهادت امام حسین علیه السلام و یاران با وفای آن حضرت، در تاریخ به «اربعین» حسینی مشهور شده است.
 

اربعین و قداست آن

اربعین واژه‌ای است عربی که در متون دینی ما زیاد به آن توجه شده است. به گونه‌ای که این کلمه از قداست خاصی برخوردار است. حضرت آیت الله جوادی آملی قائل است: در رقم اربعین، خصوصیتی وجود دارد که در سایر ارقام، آن خصوصیت وجود ندارد. غالب انبیا در سن چهل سالگی به مقام رسالت رسیده‌اند. مدت مناجات حضرت موسی علیه‌السلام در کوه طور چهل شب بود: «و واعدنا موسی اربعین لیله»؛ گفته‌اند در نماز شب ۴۰ مومن را دعا کنید...برای حسین بن علی علیه‌السلام آسمان و زمین چهل روز گریستند.
 

روز اربعین در روایات

در برخی از روایات به بزرگداشت این روز، اشاره شده است. در حدیثی از امام حسن عسکری علیه السلام زیارت اربعین به عنوان یکی از نشانه‌های مومن شمرده شده است. در این حدیث، آن حضرت می فرماید: علایم مومن پنج چیز است:
۱- پنجاه و یک رکعت نماز در هر شبانه روز (۱۷ رکعت واجب، بقیه مستحب)
۲- انگشتر به دست راست کردن
۳- پیشانی به خاک مالیدن
۴- بلند گفتن « بسم الله الرحمن الرحیم» در نماز
۵- زیارت اربعین.
در این زیارت که متن آن را شیخ طوسی به نقل از امام صادق علیه السلام آورده است، جملات بسیار ارزنده‌ای آمده است. در بخشی از این زیارت، هدف از قیام امام حسین علیه السلام، همان هدف نبی اکرم صلوات الله علیه معرفی شده است. «و بذل مهجته فیک لیستنقذ عبادک من الجهالة و حیرة الضلالة» امام حسین علیه السلام جان خویش را فدا کرد تا بندگان را از جهالت و سرگردانی گمراهی نجات دهد. آیت الله جوادی آملی می نویسد: این کلمه «لیستنقذ عبادک» معنایش این است که همه کارهای حسین بن علی علیه السلام برای آن بود که هدف رسول گرامی صلوات الله علیه عمل شود. یعنی اگاه کردن مردم به تکالیف، سپس عمل کردن به آن.
 

رویداد‌های روز اربعین

۱- روز مراجعت اسرای کربلا از شام به مدینه.
۲- روزی که جابر بن عبدالله انصاری به زیارت قبر امام حسین علیه السلام مشرف شد.
ادامه

http://wikifeqh.ir/

« مسوولیت اجتماعی در حوزه  سلامت اجتماعی»/سید حسن موسوی چلک رییس انجمن مددکاران اجتماعی ایران/ روزنامه شرق/۲۱ مهر ۹۸)یکی از حوزه های که در طول سالیان برنامه ریزی و سیاستگذاری مغفول واقع شده است موضوع «سلامت اجتماعی» است که تاملی بر وضعیت اجتماعی ایران هم به نوعی تایید کننده  نکته اشاره شده می باشد. درمطالعات مختلف انجلام شده داخلی وخارجی ازاین مفهوم اساسی و مهم سه تلقی وجود دارد. در تلقی اول، سلامت اجتماعی به عنوان وجهی از سلامت فرد که در کنار سلامت جسمی و روانی قرار دارد. بر این اساس، سلامت اجتماعی وجوه مشترک زیادی با سلامت روان خواهد یافت. بين مفهوم سلامت رواني و سلامت اجتماعي فاصله نزديكي وجود دارد همچنين مطالعات نشان داده اند که معیارهای سلامت اجتماعي همبستگی مثبت و معتدلی با معیارهای سلامتی رواني دارند.در تلقی دوم، سلامت اجتماعی به عنوان شرایط اجتماعی ایجاد کننده سلامت که احتمالاً با مفهومی وسیعتر به نام تعیین کننده های اجتماعی سلامت قابل برابری و همتراز است.در تلقی سوم، سلامت اجتماعی به مثابه جامعه سالم که در آن به طور کلی وضعیت اجتماعی بهتری را شاهد باشیم. در این حالت، سلامت اجتماعی بر اساس شرایط فرهنگی و اجتماعی هر جامعه ای می تواند شاخصی متفاوت بیابد.براساس منابع علمی مرتبط، مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها در پیوند با مسئولیت شرکت در برابر جامعه، انسان‌ها، و محیطی است که شرکت در آن فعالیت می‌کند و این مسئولیت از جستارهای اقتصادی و مالی فراتر می‌رود. مسئولیت اجتماعی شرکت در تعریفی روشن‌تر این گونه تعریف شده‌است: «مسئولیت اجتماعی شرکت فعالیت‌هایی است که پیش برنده سود و منفعت اجتماعی بوده و فراتر از منافع سازمان و آن چیزی است که قانون بایسته می‌دارد».مطالبه از سازمان‌ها برای «مسئولانه عمل کردن» در قبال جامعه، موضوعی است که با گسترش روزافزون اثرگذاری آن‌ها بر محورهای تشکیل دهنده توسعه پایدار یعنی «اقتصاد»، «جامعه» «محیط زیست»، در دهه‌های پایانی قرن بیستم شدت گرفته و منجر به این شده‌است که مفهومی به نام مسئولیت اجتماعی سازمان ها در دنیای مدیریت ظهور پیدا کند.همچنین  در یک تعریف ساده، مسوولیت اجتماعی  یعنی اینکه سازمان‌ها در مقابل جامعه ای که در آن فعالیت می کنند مسئول هستند؛ چرا که از منابع انسانی، طبیعی و اقتصادی آن استفاده می کنند. بر خلاف نگاه سنتی به مدیریت و کسب و کار، سازمان‌ها دیگر فقط در مقابل سهام داران شان مسئول نیستند و نباید فقط به افزایش سود کوتاه مدت سهام داران خود بیندیشند.انتظار می رود سازمان‌ها که در ارتباط با ذینفعان دیگری نیز هستند،خواسته‌های مشروع آن‌ها را هم مورد لحاظ قرار دهند. در هر کسب و کاری و از جمله شرکت‌هایی که برای تولید ثروت و کسب و کار ایجاد شده‌اند باید صد در صد مسئولیت تمام کارهای خود که جنبه اجتماعی دارند را به عهده بگیرند. این مسئولیت در کسب و کار معمولی بر عهده صاحب آن و در شرکت‌ها بر عهده هیئت مدیره و مدیر عامل آن شرکت است.آنچه که در حال حاضر در زمینه این دو مفهوم می توان بر آن تاکید کرد این است که در کشورذ مت هم مسولیت اجتماعی و هم سلامت اجتماعی کمتر مورد توجه قرار گرفته اند .گرچه ممکن  مسولیت اجتماعی را بیش از  از سلامت اجتماعی شنیده یا دیده باشیم ولی آنچه که در این حوزه اتفاق افتاده بیشتر بر محور ساخت و ساز خیریه ها، مدارسف درمانگاه هاو ...می باشد وکمتر بر حوزه سلامت اجتماعی با محوریت ارتقاء دانش و آگاهی که آموزش یکی از راه های آن هستف متمرکز شده است.ضمن این که فکر می کنم نباید مسوولیت اجتماعی بنگاه ها و شرکت ها فقط بر محور آموزش باشد به همان نسبت نیز فکر می کنم نباید مسولیت اجتماعی صرفا بر ساخت و ساز خیریه ها و مدارس و ... متمر کز باشد. به همین دلیل باید تناسبی بین هر دو محور ایجاد شود. گر چه  فکر می کنم در این بین باید اولویت بر حوزه آموزش با محوریت سلامت اجتماعی باشد.اگر پیشگیری های اجتماعی که در افزایش سلامت اجتماعی تاثیر گذار هستند موردتوجه بنگاه ها برای ایفای مسوولیت اجتماعی قرار گیرد زمینه برای داشتن جامعه ایی سالم تر بیش از پیش فراهم می شود تا در آن جامعه فقر کمتر وجود داشته باشد، محیط زیست حفظ شود، جرم و آسیب اجتماعی کمتر باشد، مردم در آرامش باشند، عدالت اجتماعی مورد توجه قرار گیرد، دسترسی مردم به سلامت و بهداشت و درمان تسهیل شود، بی سوادی کمتر شود، حمایت اجتماعی وجود  داشته باشد و.....لذا ضروری است بنگاه های اقتصادی حوزه های مرتبط با  ایفای مسولیت اجتماعی خود را به سمت سلامت اجتماعی و اموزش سوق دهند.اقدامی که پانزدهم مهر ماه توسط بیمه سرمد انجام شد و برای ارتقای سطح آکاهی مددکاران اجتماعی وکارشناسان اجتماعی و روانشناختی با همکاری انجمن مددکاران اجتماعی ایران و کرسی سلامت اجتماعی یونسکو دانشگاه تهران و دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران  نشستس تخصصی برگزار کرد

مقاله برگزیده

ملامحسن‌ فیض‌ کاشانی‌

محمد مشهور به ملا محسن و ملقب به فیض در چهاردهم ماه صفر سال ۱۰۰۷ ق. در یكی از معروف‌ترین خاندان علم، عرفان و ادب، كه سابقه درخشان آنان به حدود چهار قرن می‌رسد در كاشان به دنیا آمد.
پدرش رضی الدین شاه مرتضی (۹۵۰ـ ۱۰۰۹ ق) فقیه، متکلم، مفسر و ادیب در کاشان حوزه تدریس داشته و از شاگردان ملا فتح الله کاشانی (متوفی ۹۸۸ ق.) و ضیاء الدین محمد رازی (متوفی ۱۰۹۱ ق.) بوده است.
مادر او زهرا خاتون (متوفی ۱۰۷۱ ق.) بانویی عالم و شاعر، دختر ضیاء العرفا رازی (از عالمان بزرگ شهر ری) بوده است. جد فیض تاج الدین شاه محمود فرزند ملا علی کاشانی، عالم و عارفی شاعر و ناموران زمان خویش در كاشان بوده و در آنجا مدفون است.
 

دوران كودكی و تحصیلات

ملا محسن چهارمین فرزند شاه مرتضی در دو سالگی پدر خود را از دست داد. از آن پس دایی و عمویش ( نام وی در كتابها نیامده است.) تعلیم و تربیت او و دیگر برادرانش را به عهده گرفتند وچون فیض از برداران خود باهوش‌تر بود مقدمات علوم دینی و بخشهایی از آن را تا سن بلوغ در کاشان نزد عمو و دایی اش نورالدین محمد مشهور به حكیم و آخوند نورا (متوفی ۱۰۴۷ ق.) فرا گرفت.
بیست ساله بود كه با برادر بزرگش عبدالغفور برای ادامه تحصیل به اصفهان كه در آن روزگار پایتخت كشور ومركز تجمع علمای بزرگ و اساتید ماهر در رشته‌های مختلف علوم اسلامی بود، رهسپار گردید و از این موقعیت مناسب كه در هیچ یك از شهرهای ایران و دیگر ممالك اسلامی یافت نمی‌شد بیشترین بهره‌ها و استفاده های علمی را برد.
مشهورترین استادان و ناموران اجازه اجتهاد و نقل روایت فیض در اصفهان، ملا محمد تقی مجلسی (متوفی ۱۰۷۰ ق)، شیخ بهایی (متوفی ۱۰۳۱ ق) در علوم فقه و حدیث و تفسیر و میرداماد (متوفی ۱۰۴۰ ق)، میرفندرسکی (متوفی ۱۰۵۰ ق) و ملا صدرا (متوفی ۱۰۵۰ ق) در فلسفه، عرفان و کلام بوده‌اند. پس از آن ملا محسن با شنیدن خبر ورود سید ماجد بحرانی (متوفی ۱۰۲۸ ق) به شیراز، از اصفهان به آنجا رفت و مدت دو سال نزد ایشان به تكمیل علم حدیث و روایت پرداخت و از او نیز اجازه نقل روایت گرفت و به اصفهان بازگشت و بار دیگر در حلقه درس و بحث شیخ بهایی حاضر شد و استفاده‌های شایان برد.
در این سالها كه فیض از تقلید مستغنی و برای حج مستطیع شده بود عازم بیت الله الحرام گردید و در آنجا به ملاقات شیخ محمد فرزند حسن فرزند زین الدین عاملی (متوفی ۱۰۳۰ ق) رفت و از آن بزرگوار پس از استفاده‌های علمی، اجازه روایت و نقل حدیث دریافت كرد.
او پس از مراجعت از مکه به شهرهای دیگر ایران مسافرت كرد و از دانشمندان آن شهرها بهره برد تا زمانی كه ملا صدرا از شیراز به قم مهاجرت كرد و در کهک قم اقامت گزید. در این موقعیت كه ملا صدرا دوره ریاضت و علم باطنی را شروع كرده بود ملامحسن و ملا عبدالرزاق لاهیجی به سویش شتافته، مدت هشت سال مونس تنهایی او بودند و در مصاحبتهای شبانه روزی با استاد استفاده كامل معنوی می‌بردند. در این دوران (۱۰۴۰ ـ ۱۰۲۹ ق) ملا صدرا دو دختر فاضل و عالم خود را به دو شاگردش ملامحسن و ملا عبدالرزاق تزویج كرد و آن دو شاگرد و داماد را به «فیض» و «فیاض» لقب داد. در همین زمان از سوی حاكم شیراز از ملا صدرا تقاضای مراجعت به شیراز شد. او این دعوت را پذیرفت. فیض نیز به همراه استاد و پدر همسرش به شیراز رفت و نزدیك به دو سال در آنجا ماند. بعد از این مدت او به کاشان بازگشت و به امر تدریس، تعلیم، تبلیغ و ترویج و تألیف و تصنیف مشغول گردید و گاه در قمصر و کاشان با جمعی از دوستان نماز جمعه اقامه نمود.
ادامه

http://wikifeqh.ir/

سلامت معنوی بعد فراموش شده سلامت

http://salamatmanavet.blogfa.com/

اشتباهات در تشخیصات پزشکی می‌تواند جان انسان‌ها را بگیرد یا آن‌ها را روانه تیمارستان کند.

در کشور‌های غربی بیماری‌های روانی و عصبی وجود دارد که نمی‌توانند به درستی توضیح داده شوند. این موضوع باعث می‌شود گاهی اختلالات عصبی با مشکلات روانی اشتباه گرفته شود. بیماری‌های زیر نمونه‌ای از اختلالات عصبی است که با مشکلات روانی اشتباه گرفته می‌شوند.

مقاله برگزیده

سید عبدالهادی شیرازی

سید عبدالهادی شیرازی، فرزند آیة الله سید اسماعیل شیرازی در سال ۱۳۰۵ هـ. ق. در شهر سامرا ، در عراق دیده به جهان گشود.
 

سرپرستی

در همین سال پدرش درگذشت. سرپرستی او را آیة الله العظمی میرزا محمدحسن شیرازی (میرزای بزرگ) که پسر عموی پدرش بود، بر عهده گرفت. اما هنوز هفت بهار از زندگانی وی نگذشته بود، که میرزای شیرازی، در سال ۱۳۱۲ هـ. ق. جهان فانی را وداع گفت و به دیار باقی شتافت.
پس از درگذشت میرزای شیرازی، فرزند وی عالم بزرگوار سید میرزا علی آقا که پسر عمه سید عبدالهادی محسوب می‌گردید، او را تحت سرپرستی خویش قرار داد و همچون پدر ارجمند خویش نهایت محبت و مهربانی را نسبت به این کودک یتیم ابراز داشت. به گفته شیخ آقا بزرگ تهرانی ، او بیش از فرزندان خویش به وی نیکی و مهربانی می‌نمود.
 

خاندان

← آیت‌الله سید اسماعیل حسینی شیرازی

پدر آیة الله سید عبدالهادی شیرازی در سال ۱۲۵۸ هـ. ق. در شهر شیراز متولد گردید. او تحصیلات خود را از ابتدا تا آخر از محضر درس پرفیض پسر عمویش آیة الله میرزا محمدحسن شیرازی (میرزای بزرگ) فراگرفت. در ضمن، وی دایی فرزندان میرزای شیرازی و یار و مشاور خاص معظم له بود. آیة الله سید اسماعیل حسینی درس و بحث خصوصی نیز با میرزای شیرازی داشت که علاوه بر ایشان گروهی از خواص نیز در آن شرکت می‌کردند.
نامبرده مدارج کمال را پیمود و به مکارم علمی و اخلاقی آراسته گردید و در جمع شاگردان میرزای بزرگ شیرازی چنان درخشید و بالید که شایستگی جانشینی پس از او را یافت. لکن پیک مرگ مهلتش نداد و در زمان حیات میرزای شیرازی در تاریخ دهم شعبان ۱۳۰۵ هـ ق. در شهر کاظمین درگذشت و پیکر پاکش به نجف اشرف انتقال داده شد و در کنار بارگاه ملکوتی امیرالمؤمنین علی علیه‌السّلام ـ که خواهرش همسر میرزای شیرازی نیز در آنجا دفن است ـ به خاک سپرده شد.
آیة الله سید اسماعیل شیرازی به دو زبان فارسی و عربی اشعاری زیبا و جالب در مدح ائمه علیهم‌السّلام سروده است. وی دارای دو فرزند پسر بود، یکی سید عبدالحسین که ساکن تهران بود و در سال ۱۳۶۵ ق. در نجف از دنیا رفت و دیگری سید عبدالهادی که این نوشته به نام او است.
 

← سید عبدالحسین شیرازی

برادر بزرگ سید عبدالهادی از علمای فاضل تهران و فردی نیکو، پاک سرشت، خدا ترس و بزرگوار بود. او در سال ۱۳۶۵ هـ. ق. که به قصد زیارت امیرالمؤمنین علیه‌السّلام به نجف اشرف رفته بود همانجا درگذشت و در مقبره میرزای شیرازی به خاک سپرده شد.
 

← آیت‌الله سید مهدی حسینی شیرازی

وی پسر عموی آیة الله سید عبدالهادی شیرازی بود. او در سال ۱۳۰۴ هـ. ق. در شهر کربلا متولد گردید، بعدها به سامرا مهاجرت کرد و پس از مدتی دوباره به کربلا بازگشت. وی در انقلاب عراق (سال‌های جنگ بین الملل اول) که رهبر انقلاب عراق آیة الله میرزا محمدتقی شیرازی بود شرکت نموده و علیه توطئه‌های پیر استعمار انگلیس مبارزه و جهاد کرد، مدتی در کاظمین و نجف بود. و بعد به درخواست استادش آیة الله حاج آقا حسین قمی به کربلا رفت و پس از درگذشت آیة الله قمی به تدریس خارج فقه و اصول را اقدام نمود و در صحن شریف امام حسین علیه‌السّلام نیز اقامه جماعت می‌نمود. وی در تاریخ ۲۸ شعبان ۱۳۸۰ هـ. ق. در ۷۶ سالگی چشم از جهان فروبست.. عالمان بزرگی مثل سید حسن شیرازی (شهید)، سید محمد و سید محمدصادق شیرازی فرزندان وی هستند.
ادامه

تأثیر معنویت بر سلامت را جهانی کنیم

کانون خبرنگاران نبأ ــ به‌ تازگی در مجامع علمی مسئله «عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت» سر از خاک بیرون آورده که البته قادر به تبیین سلامت معنوی نیست؛ دلیل آن هم احتمالاً سردمداری بهداشت جهانی از سوی کسانی است که توان برنامه‌ریزی برای این مقوله را ندارند؛ بنابراین این وظیفه برعهده دیندارانی است که بتوانند ابعاد سلامت معنوی را جهانی کنند.

محمد شرافت، کارشناس بهداشت و فعال مدنی

 بیانیه «گام دوم انقلاب» خطاب به ملت ایران

http://farsi.khamenei.ir/message-content?id=41673  

یک) علم و پژوهش


دو) معنویّت و اخلاق
........
رهبر حکیم انقلاب اسلامی با صدور «بیانیه‌ی گام دوم انقلاب» و برای ادامه‌ی این راه روشن، به تبیین دستاوردهای شگرف چهار دهه‌ی گذشته پرداخته و توصیه‌هایی اساسی به‌منظور «جهاد بزرگ برای ساختن ایران اسلامی بزرگ» ارائه فرموده‌اند.

تاثیر معنویت رابر سلامت جهانی کنیم
ضرورت اقدامی علمی، کارشناسی و عملی برای جلب توجه جامعه جهانی به مقوله سلامت معنوی گفت: این اقدام به کار جمعی با مشارکت، همیاری و هم‌افزایی کارشناسان علوم پزشکی، علوم انسانی، مدرسین حوزوی و همکاری حوزه‌های علمیه ایران با جهان اسلام و نیز مشارکت صداوسیما، دانشگاه‌های علوم پزشکی، دانشگاه‌های علوم انسانی، مؤسسه بین‌المللی مطالعات اسلامی و همراهی سازمان جهانی بهداشت WHO نیاز میباشد

http://iqna.ir/fa/news/3770423

نام گذاری مجتمع مسکونی پارسیا
پس واگذاری واحد های مسکونی 
توسط اتحادیه تعاونی های  مسکن نمونه 
رسا در مرداد سال ۱۳۹۰  انجام گرفت
سه نام برای برج های تعین گردید
یاس ۲ = بلوک B2= امام علی ( ع)
یاس ۱ = بلوک B1 = امام حسن (ع)
یاس ۳ = بلوک B3 =امام حسین (ع)
سرو۱= بلوک A1 =  امام سجاد ( ع)
سرو ۲=   بلوک A 2 = امام باقر  (ع )
سرو ۳= بلوک A 3 =  امام صادق  ( ع)
سرو ۴ = بلوک A 4  = امام موسی کاظم ( ع)
سرو ۵ = بلوک A 5 = امام رضا (ع) 
سرو ۶   = بلوک  A6 = امام جواد ( ع)
سرو ۷= بلوک A 7 = امام هادی ( ع)

سرو8 =بلوک=A8 = الله
ارکیده ۲ =C2 = امام حسن عسکری ( ع)
ارکیده ۱ =  C1  = حضرت مهدی ( عج )
۱۲ کتابخانه تاسیس  در لابی ها افتتاح شد

تهیه کننده / محمد شرافت سال ۱۳۹۲

پیشنهاد 
برلیان ۱= بنام حضرت محمد (ص)
وبرلیان ۲= بنام حضرت زهرا (س)
با شد 
۱۴ معصوم سلام الله علیکم  ونام الله 
برگزیده شود
انتخاب شایسته وماندگار .. خواهد بود ان شا، الله

مقاله برگزیده

رقیه بنت الحسین

برخی معتقدند امام حسین علیه‌السلام دختری به نام رقیه داشته‌اند که در کربلا حاضر بوده و در زمره اسیران کربلا می‌باشد.
 

بررسی وجود رقیه

مورّخان و نسب شناسان پيشين، هنگام شمارش فرزندان امام حسین (علیه‌السلام) ، از رقيه نام نبرده‌اند.: تنها، عمادالدین طبری و ملاحسین واعظ کاشفی ، از علمای قرن هفتم و دهم ه. ق بدون ذكر نام رقيه، از دختركى از امام حسین (علیه‌السلام) ياد مى‌كنند كه در خرابه‌ى شام وفات كرد.
 

← دیدگاه محمدحسن یزدی

محمدحسن یزدی ، نويسنده و خطيب قرن سيزدهم به نام رقيه تصريح كرده و آورده است: هلال‌ بن نافع ، از سربازان دشمن مى‌گويد: من در روز عاشورا در ميان دو صف لشكر ايستاده بودم و نگاه مى‌كردم. دختر كوچكى را ديدم كه آمد و دامن امام حسين (علیه‌السلام) را گرفت و گفت: اى پدر! مرا درياب كه بسيار تشنه‌ام. حضرت نگاهى كرده گريست و فرمود:
اى نورديده! صبر كن. خداوند تو را سيراب خواهد كرد. به درستى كه او وکیل من است. پس دست او را گرفت و به خيمه‌ها برگردانيد. هلال مى‌گويد: پرسيدم كه اين طفل كيست و چه نام دارد؟ شخصى گفت: او رقيّه دختر سه ساله‌ى حسين (علیه‌السلام) است.
 

← دیدگاه علامه حائری

علّامه حائرى، از مقتل نويسان معاصر هم به نقل از حمزاوى مى‌گويد: رقيّه، دختر امام حسين (علیه‌السلام) و مادرش شاه زنان، دخترى كسرى است. ولى نظر به اينكه مادر امام سجّاد(علیه‌السلام) ، هنگام تولد آن حضرت، از دنيا رفت، امكان نداشته كه مادر رقيّه، خردسال باشد؛ مگر اينكه بگوئيم، شاه زنان غير از شهربانو مادر امام چهارم(علیه‌السلام) بوده است.
 

← دیدگاه یکی از معاصرین

به گفته‌ى يكى از معاصرين، اندك بودن امكانات نگارش، همنام بودن رقيه در يک خاندان، چند نام داشتن بعضى از دختران را به عنوان دلايل نبودن نام رقيه (سلام‌الله‌علیها) در ميان فرزندان امام حسين (علیه‌السلام) ذكر كرده و مى‌گويد: آنان كه از رقيه (سلام‌الله‌علیها) نام برده‌اند امكان دارد كتاب‌هايى داشته‌اند كه در دسترس ما و ديگران نبوده است.
ادامه

From	',this)">گروه اینترنتی رهروان ولایت - دین و اندیشه, مشاوره ازدواج, احکام شرعی',this)">
Sender	noreply+feedproxy@google.com
To

• حکم ورود حکومت و دولت در حریم خصوصی شهروندان
• لزوم حفظ حریم خصوصی افراد در فضای مجازی
• نگاه نسبی به منکرات و ترک نهی از آن در مقایسه با منکرات بزرگتر
• بردگی جنسی شرط آزادی

ان الله یحب المحسنین

http://quran-bmn.ir/

باشگاه فرآنی نور

- شاد کردن دل‌ها: چند جعبه شیرینی بگیریم و ببریم بهزیستی یا سرای سالمندان یا محل نگهداری جانبازان میانشان تقسیم کنیم. هدیه دادن یک شاخه گل به دوستان یا همکاران در محل کار. شیرینی خریدن برای کارگران محل.
- مرگ آگاهی: بریم بهشت زهرا در قطعات جدید که قبر کنده‌اند توی یک قبر بخوابیم و به یاد روزی بیفتیم که می‌میریم، به یاد روز مرگ و قبر، روزی که آنجا سرای تنهایی ماست.
- گرداندن دیگران: پدر، مادر، بچه‌های فامیل یا سالمندان فامیل را به گردش ببریم: پارک، سینما و...
- کارگری: برویم خدمت کنیم در جایی که هیئت یا مجلس دارند و دارند غذا درست می‌کنند، شاگردی و کارگری کنیم، سفره را پهن کنیم و جمع کنیم و ظرف‌ها را بشوئیم. تا آخر کار پایه باشیم وسطش نگذاریم در برویم.
- خدمتکاری در خانه: خانه مادر، همسر، سالمندی از فامیل را نظافت کنیم. تی بکشیم، جارو بکشیم، شیشه‌ها را تمیز کنیم، دیوار را دستمال بکشیم، کابینت‌ها را بیرون بریزیم و نظافت کنیم، توالت را بشوییم و...
- شبی با پدر و مادر: یک شب به مادر بگوییم غذا درست نکند و از بیرون غذا بگیریم و بیاوریم با پدر و مادر بخوریم. شب را با آنها بگذرانیم با پدر تلویزیون نگاه کنیم برایشان بچگی کنیم.
- بخشش غیر ضروریات: وسائل، لباس‌ها، کتاب‌ها، اسباب بازی‌های غیرلازم را بسته بندی کرده به خیریه‌هایی که به این منظور است بدهیم. عقب ماشین خودمان یک ظرف ایمن پر از بنزین داشته باشیم تا به ماشینی که بنزینش تمام شده است بدهیم.
- صله رحم: سر زدن به یکی از فامیل‌ها به خصوص آن که بیشتر انتظار دارد، تنها تر است، سالمند‌تر است، حق به گردن ما دارد. دست خالی نرویم. به معلمان و دوستان قدیمی تلفن بزنیم، ایمیل بدهیم و...
- هدیه کردن عبادت: یک سوره یا یک جزء قرآن را بخوانیم و به کسی تقدیم کنیم. نماز قضا بخوانیم به نیت کسی مثلاً کسی که حتی نمی‌شناسیم‌اش و سال‌ها قبل از دنیا رفته. خصوصاً مردگان بد وارث یا بی وارث
- محاسبه نفس: در این چند سال چه کرده‌ایم؟ کی از ما راضی است؟ از کی کینه داریم و کی از ما کینه دارد؟ چند نفر را شاد کرده‌ایم؟ برای چه کسی زده‌ایم؟( پا پوش درست کرده‌ایم و صفحه گذاشته‌ایم)... کلاً چه غلطی کرده‌ایم؟
- غمخواری: به درد و دل و چرت و پرت مردم گوش دادن و عشق نثار کردن...
- بچه شدن: برای بچه‌ها وقت گذاشتن، به بچه‌ها هدیه دادن، زمانی برای بازی با بچه‌ها اختصاص دادن.
- نیکی به حیوانات: غذا دادن به حیوانات به کمک یک کودک برای پرندگان آشیانه بسازیم.
- رانندگی: چند ساعتی نذر کنیم برای خدا در شهر بچرخیم و مردم را به مقصد برسانیم و پول نگیریم بگوییم مسیرم بود.
- مقداری بیسکویت و آبمیوه بخریم و در شهر بگردیم و میان فقرا تقسیم کنیم.
- کار اصلی انبیاء، هدیه کردن معرفت و آگاهی: مطلبی کارگشا که ما را به عملی زیبا تشویق کرده یا تغییری در آگاهی ما ایجاد کرده به دوستان نزدیک خود ایمیل یا اس ام اس کنیم.
- همکاری و همدلی: برای یک مراسم مذهبی و نذری، دوستان و آشنایان را به کار گیریمو با هم غذا درست کنیم و میان خانواده‌ها تقسیم کنیم. در ضمن کار میفهمیم تهیه غذا چقدر سخت است و اسراف نباید کرد.
- صدقه دادن: کمی به هرکسی بخشیدن، حین صرف غذا (چون غذا خوردن بدون شریک کردن فقرا مکروه است) پس مبلفی کنار بگذاریم به عنوان صدقه ی سفره.
- دعا برای دیگران: برای اولین کسی که به ذهنمان آمد هفت آیت الکرسی بخوانیم.
- خدمت به نیکان: دستشویی‌های مسجد یا امامزاده را بشوییم. کفش‌های مجلس را مرتب کنیم.
- کاشتن درخت: هرکسی در زندگی‌اش لااقل باید یک درخت بکارد. در گلدان یا باغچه همسایه گل بکاریم.
- بخشی از هزینه تحصیل کسی را بر عهده گرفتن.
- برای آموزش و تدریس در مدارس محروم داوطلب شدن.
- در مکان‌های عمومی مثل درمانگاه، مدرسه، فرودگاه، پارک؛ لااقل همان توالتی را که استفاده کرده‌ایم تمیز بشوییم.
- چند ساعت از وقتمان را گذاشته و بچه یکی از آشنایان را نگه داریم تا والدین او به کار‌هایش برسند.
- یک روز در ماه را در اداره یا محل کار، روز نیکوکاری نام بگذاریم و کمک‌های همه را برای نیازمندان جمع آوری کینم.
- مهمانی بدهیم
- دست خالی جایی نرویم. به دیدن دوستان که میرویم برایشان میوه تازه ببریم.
- حداقل روزی یکبار دیگران را تحسین کنیم. به هرکسی که در روز میبینیم یک حرف قشنگ بزنیم. خوش خلق باشیم. لبخند بزنیم تا از بودن با ما یا دیدن ما شاد شوند. دیگران را در آغوش بگیریم.
- قدر دان بودن: از معلمانمان قدردانی کنیم. لااقل یک یادداشت تشکر برای کسی بنویسیم که به طریقی مثبت بر زندگیمان تاثیر گذاشته است. برای پدر یا مادر یادداشتی بنویسیمو بگوییم چرا اینقدر برایمان ارزش دارند.
- به فرزندانمان ابراز محبت کنیمو به او بگوییم چرا دوستش داریم.
- خون اهدا کنیم.
- جای پارکمان را به راننده دیگری بدهیم.
- به پیکی که برایمان چیز آورده یک خوردنی خوشمزه بدهیم.
- ماشین دیگران را بشوییم
- برچسب‌هایی که دیوار همسایه را زشت کرده‌اند تمیز کنیم.
- با دوستان برای پاکسازی و تمیز کردن فضای سبز برویم
- به گارسن یک انعام فوق العاده بدهیم
- در را برای دیگران باز کنیم.
- یک دسته گل روی میز یکی از همکارانمان که رابطه چندان خوبی با او نداریم بگذاریم.
- با یکی از اعضا خانواده که جدا زندگی میکند تماس بگیریم و حال او را جویا شویم.
- برای انجام تعمیرات خانه فرد سالخورده‌ای که تنها زندگی میکند داوطلب شویم.
- برای بچه‌های مهدکودک نزدیک خانه‌مان اسباب بازی ببریم.
- با دانش‌آموزی که تازه به مدرسه وارد شده یا یک همکار تازه وارد دوست شویم.
- با فرستادن یک ایمیل یا یک هدیه کوچک برای یکی از دوستانمان که خیلی وقت است با او در تماس نیستیم دوستی را تازه کنیم.
- زباله‌های اطراف را جمع آوری کنیم.
- لباس اعضا خانواده را برایشان اتو بزنیم.
- به دوستان پیشنهاد دهیم که فرزندش را به کلاس ببریم
- یکی از دوستان قدیمی خود را پیدا کنیم و با او قرار بگذاریم.
- لیستی از کارهایی که میتوانید برای رواج مهربانی در دنیا انجام شود، تهیه کرده و از دوستی بخواهیم که او هم این کار‌ها را بکند با لیست‌ها را با هم عوض کرده و هر ماه یکی از کار‌ها را انجام دهیم......

.... تهیه کننده / محمد شرافت 9 مهر 1398  قرآن رادر زندگی علمی و کاربرذی نمایم

« من لم يشكر المخلوق لم يشكر الخالق » 
عیادت از حاج آقا خونساری در منزل واقع در یاس ۲
با همیاری نمازگزاران مسجد علی ابن ابیطالب ( ع) دوشنبه شب 8مهر ۱۳۹۸ انجام شد
خداوند همه مریض ها شفاعنایت بفرماید

تهیه کننده / محمد شرافت

مقاله برگزیده

حذیفة بن یمان

حُذَیفة بن یمان، کنیه‌اش ابوعبداللّه و صحابی مشهور پیامبر اکرم صلوات الله علیه بوده است.
 

نام پدر حذیفه

پدر حذیفه، حِسْل یا حُسَیل، از قبیله عَبْس یمن، و مشهور به یمان بود.
 

اصل واژه یمان

این واژه در اصل، یمانی، یعنی منسوب به یمن، بوده سپس «ی» نسبت از آن حذف شده است.
 

سرگذست یمان

یمان(پدر حذیفه) پیش از ظهور اسلام، به مدینه رفت و با خاندان عبدالاشهل، از شاخه اوس، هم‌پیمان شد و رباب، دختر کعب، را از آن خاندان به همسری برگزید.
 

اولاد یمان

یمان، از رباب جز حذیفه، سه پسر دیگر به نام‌های سعد وصفوان و مُدْلج و دخترانی به نام‌های لیلی ، سلمه و فاطمه داشت.
 

اسلام آوردن حذیفه

حذیفه که از نخستین اسلام‌آورندگان بود.
 

جریان شرکت حذیفه و پدرش در جنگ بدر

حذیفه به همراه پدرش برای شرکت در جنگ، به سوی مدینه حرکت کرد. در میان راه، مشرکان آن دو را دستگیر کردند و از ایشان پیمان گرفتند که در جنگ بدر، شرکت نکنند و سپس آنان را رها ساختند. آن دو، به فرمان رسول اکرم صلوات الله علیه، بر پیمان خود وفادار ماندند و در جنگ بدر، شرکت نکردند.
ادامه

http://wikifeqh.ir/

مقاله برگزیده

شهادت امام سجاد

حضرت علی بن حسین بن علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام)، ملقب به زین‌العابدین و سجاد، چهارمین امام شیعیان است که به مدت ۳۵ سال در دوران خلفای اموی، امامت کردند. امام سجاد (علیه‌السلام) در واقعه کربلا حضور داشت ولی به علت بیماری سخت، در جنگ شرکت نکرد.
بنابر روایات شیعیان، امام سجاد (علیه‌السلام) به دستور ولید بن عبدالملک مسموم شد و به شهادت رسید. در روز و سال وفات و شهادت حضرت اختلاف است. دامنه این اختلاف از سال ۹۲ هجری تا سال ۱۰۰ هجری را شامل می‌شود. اما آنچه از همه مشهورتر است یکی سال ۹۴ هجری است که آن را به مناسبت ارتحال فقهای بیشماری از اهل مدینه، سنة الفقهاء نامیده‌اند و دیگری سال ۹۵ هجری می‌باشد.
مدفن ایشان در قبرستان بقیع کنار قبر امام حسن مجتبی (علیه‌السلام)، امام محمد باقر (علیه‌السلام) و امام جعفر صادق (علیه‌السلام) قرار دارد.
 

مسمومیت و شهادت امام سجاد

امام زین‌العابدین (علیه‌السلام) که خبر محض، طهارت، قداست، ذکاء صرف، صلابت، فراست شجاعت مطلق خدمت و دلسوزی و خیرخواهی کامل برای جامعه اسلامی و در یک کلمه مجمع الفضائل و الکمالات بودند، پس از گذران یک عمر پر برکت که در حساس‌ترین مقطع تاریخ اسلام واقع شده بود و با انجام افتخارآمیز وظایف خطیر امامت با همه دردها و مشقت‌ها و غربت‌ها و با مشاهده طلوع اولین ثمرات با برکت مجاهدات طاقت‌فرسای خود و به بار نشستن تمامی برنامه‌های کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت که با سیاست الهی خود طراحی نموده بودند، سرانجام به دست دستگاه اموی با مدیریت ثمره مروانی، ولید بن عبدالملک مسموم شده و به شهادت رسیدند.
حضرت که وجودشان خاری بود در چشم نظام حاکم، با روشن شدن آثار وجودی آن بزرگوار که کاملا نظام اموی را غافلگیر کرده بود، توسط سردمداران این نظام مسموم گردیدند و با رفتن خود، خاکیان را در سوگ خود گذاشتند ولی آثار وجودی آن بنده برگزیده حق تا زمین و زمان به وجود ادامه می‌دهند، پا برجاست و هر سالک و عارفی که خواهان وصال حضرت دوست است، چاره‌ای جز نوشیدن از ماء منیع آثار معنوی و عرفانی آن عارف بزرگ نداشته و بویژه زمزمه نمودن مناجات‌های عاشقانه و عارفانه آن حضرت، برای همه طالبان کمال، شفابخش و آرامبخش خواهد بود.
ادامه

http://wikifeqh.ir/

​​​​​​همدردی با حاج محرب احمدی ازنمازگذاران مسجد درغم از دست دادن مادر گرامیشان

​​​​​​همدردی با حاج محرب احمدی ازنمازگذاران مسجد درغم از دست دادن مادر گرامیشان حضوز نماگذاران

مسجد علی بن ابیطالب علیه السلام درمنزل حاج آقا احمدی وعرض تسلیت به بازماندگان  خانواده آن محرمه در دوشنبه شب بعداز نماز مغرب وعشا  اول مهر 1398 

عکس /از حاج داود جهانگیری 

تهیه کننده  / محمد شرافت

م 

مقاله برگزیده

عصر امام باقر

دوران زندگانی امامان معصوم (علیهم‌السلام) مشحون از تلاطمات و رخدادهای گوناگون بوده است. ایشان در طول دوران زندگانی، با خلیفه یا خلفایی چند مواجه بوده‌اند. امام باقر (علیه‌السلام) نیز از این مساله مستثنی نبوده است. ایشان با پنج تن از خلفای اموی هم‌عصر بود؛ ولید بن عبدالملک، سلیمان بن عبدالملک و... . در این دوران، آرامش نسبی بر جامعه مسلمین حکم‌فرما شده بود و از شدت ظلم و ستمی که بر شیعیان می‌رفت کاسته شده بود. در چنین شرایطی بود که امام توانست به تربیت شاگردان پرداخته و در راه نشر معارف اسلامی گام بردارد.
 

اوضاع سیاسی اجتماعی

در روایت مفصلی از امام باقر (علیه‌السلام) اوضاع سیاسی شیعه و فشار خلفا از آغاز خلافت تا زمان آن حضرت تبین شده است:
ما اهل بیت، از ستم قریش و صف‌بندی آنان در مقابلمان چه‌ها کشیدیم و شیعیان و دوستان ما از مردم چه‌ها کشیدند. زمانی که رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) رحلت کرد، اعلان فرمود که ما به مردم از خودشان اولی‌تریم، اما قریش با کمک یکدیگر این امر را از محور آن خارج کردند. آنان برای رسیدن به حکومت با حق و اولویت ما به حکومت استدلال کردند، ولی حق ما را تصاحب نمودند. آنگاه حکومت در میان قریش دست به دست گردید تا این که دوباره به ما اهل بیت بازگردید. ولی مردم بیعت ما را شکستند و علیه ما جنگ به پا کردند، به طوری که امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) تا هنگامی که به درجه رفیع شهادت نائل آمد، در فراز و نشیب (تند باد حوادث) قرار گرفته بود.
پس از آن، مردم با فرزندش، امام حسن (علیه‌السلام)، بیعت کرده و وعده وفاداری به او دادند، اما به او نیز خیانت ورزیدند. پس از آن، ما به طور مداوم مورد تحقیر و قهر و ستم قرار گرفتیم و از شهر و خانه‌مان رانده و از حقوقمان محروم شدیم و مورد قتل و تهدید قرار گرفتیم. شرایط به گونه‌ای بود که امنیت جانی از ما و پیروان ما به طور کلی سلب شد و دروغگویان و منکران حق به خاطر دروغ و انکارشان زمینه را مساعد و در سراسر کشور اسلامی به وسیله دروغ و انکارشان به سردمداران جور و ستم و قضاوت و کاردانان آنها تقرب جسته و شروع به روایت احادیث دروغ و انتشار آن نمودند. آنها از زبان ما چیزهایی روایت کردند که نه از زبان ما جاری شده بود و نه به محتوای آنها عمل نموده بودیم. آنان با این کار می‌خواستند ما را میان مردم منفور کرده و تخم عداوت و کینه ما را در دل آنان بکارند.
این سیاستی بود که پس از وفات امام حسن (علیه‌السلام)، در زمان معاویه، با شدت هر چه بیشتر دنبال می‌شد. به دنبال این تبلیغات مسموم بود که همه جا به کشتار شیعیان پرداخته و با کوچکترین سوء ظنی دست‌ها و پاهای آنها را می‌بریدند. کسانی که به دوستی و پیروی از ما معروف بودند راهی زندانها شدند، اموالشان به غارت رفت و خانه‌هاشان ویران شد. این رویه تا روزگار عبیدالله بن زیاد روز به روز به شدت خود می‌افزود تا آن که حجاج بن یوسف در کوفه روی کار آمد. او با انواع شکنجه‌ها به کشتار شیعیان پرداخت و آنان را با هر سوء ظن و هر اتهامی دستگیر می‌کرد. عرصه بر پیروان ما چنان تنگ شد و کار به جایی رسید که اگر کسی را با صفت زندیق یا کافر وصف می‌کردند برایش بهتر از آن بود که او را شیعه امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) بخوانند!
کار به جایی رسید که کسانی که به خیر و صلاح معروف بودند و شاید هم واقعا اشخاص پرهیزگار و راستگویی بودند، احادیث شگفت انگیزی در زمینه برتری برخی از حکام گذشته روایت کردند؛ چیزهایی که نه خدا چیزی از آنها آفریده بود و نه چیزی از آنها به وقوع پیوسته بود. راویان بعدی حقانیت این مطالب را باور داشتند، زیرا این نوع مطالب به کسانی نسبت داده شده بود که به کذب و کم تقوایی معروف نبودند.
این روایت، تحلیل امام باقر (علیه‌السلام) از وضع سیاسی دوران پس از رحلت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) را بیان کرده و سختگیری‌های خلفای اموی نسبت به شیعیان را که بیشتر آنها در عراق زندگی می‌کردند تشریح کرده است.
ادامه

http://wikifeqh.ir/