 |
حشر (مفردات‌قرآن)
حَشْر (به فتح حاء و سکون شین)، از واژگان قرآن کریم به معنای جمع کردن است. مشتق این واژه نیز به صورت حاشِرین به معنای گرد آوردندگان در قرآن آمده است. (ادامه)
صفد (مفردا‌ت‌نهج‌البلاغه)
صَفَد (به فتح صاد و فاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای زنجیری که با آن دست‌ها را به گردن می‌بندند و واژه مُصَفَّد (به ضم میم و فتح صاد و فاء) به معنای ان/سانی که با زنجیر بسته شده، از مشتقات این واژه است که حضرت علی (علیه‌السلام) در نکوهش ظلم از این واژه استفاده نموده است. (ادامه)
به ویکی‌فقه خوش‌آمدید؛
نویسنده : خادم
تاریخ : چهارشنبه بیست و چهارم اسفند ۱۴۰۱
زمان : 16:34
" />
"
" />
