 |
« مسوولیت اجتماعی در حوزه سلامت اجتماعی»/سید حسن موسوی چلک رییس انجمن مددکاران اجتماعی ایران/ روزنامه شرق/۲۱ مهر ۹۸)یکی از حوزه های که در طول سالیان برنامه ریزی و سیاستگذاری مغفول واقع شده است موضوع «سلامت اجتماعی» است که تاملی بر وضعیت اجتماعی ایران هم به نوعی تایید کننده نکته اشاره شده می باشد. درمطالعات مختلف انجلام شده داخلی وخارجی ازاین مفهوم اساسی و مهم سه تلقی وجود دارد. در تلقی اول، سلامت اجتماعی به عنوان وجهی از سلامت فرد که در کنار سلامت جسمی و روانی قرار دارد. بر این اساس، سلامت اجتماعی وجوه مشترک زیادی با سلامت روان خواهد یافت. بين مفهوم سلامت رواني و سلامت اجتماعي فاصله نزديكي وجود دارد همچنين مطالعات نشان داده اند که معیارهای سلامت اجتماعي همبستگی مثبت و معتدلی با معیارهای سلامتی رواني دارند.در تلقی دوم، سلامت اجتماعی به عنوان شرایط اجتماعی ایجاد کننده سلامت که احتمالاً با مفهومی وسیعتر به نام تعیین کننده های اجتماعی سلامت قابل برابری و همتراز است.در تلقی سوم، سلامت اجتماعی به مثابه جامعه سالم که در آن به طور کلی وضعیت اجتماعی بهتری را شاهد باشیم. در این حالت، سلامت اجتماعی بر اساس شرایط فرهنگی و اجتماعی هر جامعه ای می تواند شاخصی متفاوت بیابد.براساس منابع علمی مرتبط، مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها در پیوند با مسئولیت شرکت در برابر جامعه، انسان‌ها، و محیطی است که شرکت در آن فعالیت می‌کند و این مسئولیت از جستارهای اقتصادی و مالی فراتر می‌رود. مسئولیت اجتماعی شرکت در تعریفی روشن‌تر این گونه تعریف شده‌است: «مسئولیت اجتماعی شرکت فعالیت‌هایی است که پیش برنده سود و منفعت اجتماعی بوده و فراتر از منافع سازمان و آن چیزی است که قانون بایسته می‌دارد».مطالبه از سازمان‌ها برای «مسئولانه عمل کردن» در قبال جامعه، موضوعی است که با گسترش روزافزون اثرگذاری آن‌ها بر محورهای تشکیل دهنده توسعه پایدار یعنی «اقتصاد»، «جامعه» «محیط زیست»، در دهه‌های پایانی قرن بیستم شدت گرفته و منجر به این شده‌است که مفهومی به نام مسئولیت اجتماعی سازمان ها در دنیای مدیریت ظهور پیدا کند.همچنین در یک تعریف ساده، مسوولیت اجتماعی یعنی اینکه سازمان‌ها در مقابل جامعه ای که در آن فعالیت می کنند مسئول هستند؛ چرا که از منابع انسانی، طبیعی و اقتصادی آن استفاده می کنند. بر خلاف نگاه سنتی به مدیریت و کسب و کار، سازمان‌ها دیگر فقط در مقابل سهام داران شان مسئول نیستند و نباید فقط به افزایش سود کوتاه مدت سهام داران خود بیندیشند.انتظار می رود سازمان‌ها که در ارتباط با ذینفعان دیگری نیز هستند،خواسته‌های مشروع آن‌ها را هم مورد لحاظ قرار دهند. در هر کسب و کاری و از جمله شرکت‌هایی که برای تولید ثروت و کسب و کار ایجاد شده‌اند باید صد در صد مسئولیت تمام کارهای خود که جنبه اجتماعی دارند را به عهده بگیرند. این مسئولیت در کسب و کار معمولی بر عهده صاحب آن و در شرکت‌ها بر عهده هیئت مدیره و مدیر عامل آن شرکت است.آنچه که در حال حاضر در زمینه این دو مفهوم می توان بر آن تاکید کرد این است که در کشورذ مت هم مسولیت اجتماعی و هم سلامت اجتماعی کمتر مورد توجه قرار گرفته اند .گرچه ممکن مسولیت اجتماعی را بیش از از سلامت اجتماعی شنیده یا دیده باشیم ولی آنچه که در این حوزه اتفاق افتاده بیشتر بر محور ساخت و ساز خیریه ها، مدارسف درمانگاه هاو ...می باشد وکمتر بر حوزه سلامت اجتماعی با محوریت ارتقاء دانش و آگاهی که آموزش یکی از راه های آن هستف متمرکز شده است.ضمن این که فکر می کنم نباید مسوولیت اجتماعی بنگاه ها و شرکت ها فقط بر محور آموزش باشد به همان نسبت نیز فکر می کنم نباید مسولیت اجتماعی صرفا بر ساخت و ساز خیریه ها و مدارس و ... متمر کز باشد. به همین دلیل باید تناسبی بین هر دو محور ایجاد شود. گر چه فکر می کنم در این بین باید اولویت بر حوزه آموزش با محوریت سلامت اجتماعی باشد.اگر پیشگیری های اجتماعی که در افزایش سلامت اجتماعی تاثیر گذار هستند موردتوجه بنگاه ها برای ایفای مسوولیت اجتماعی قرار گیرد زمینه برای داشتن جامعه ایی سالم تر بیش از پیش فراهم می شود تا در آن جامعه فقر کمتر وجود داشته باشد، محیط زیست حفظ شود، جرم و آسیب اجتماعی کمتر باشد، مردم در آرامش باشند، عدالت اجتماعی مورد توجه قرار گیرد، دسترسی مردم به سلامت و بهداشت و درمان تسهیل شود، بی سوادی کمتر شود، حمایت اجتماعی وجود داشته باشد و.....لذا ضروری است بنگاه های اقتصادی حوزه های مرتبط با ایفای مسولیت اجتماعی خود را به سمت سلامت اجتماعی و اموزش سوق دهند.اقدامی که پانزدهم مهر ماه توسط بیمه سرمد انجام شد و برای ارتقای سطح آکاهی مددکاران اجتماعی وکارشناسان اجتماعی و روانشناختی با همکاری انجمن مددکاران اجتماعی ایران و کرسی سلامت اجتماعی یونسکو دانشگاه تهران و دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران نشستس تخصصی برگزار کرد
