 |
مقاله برگزیدهامامت امام مهدی  امام مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) (ولادت ۲۵۵ ه.ق)، فرزند امام حسن عسکری (علیه‌السلام) و مادرش نرجس خاتون، دوازدهمین امام شیعیان اثاعشری است. حضرت مهدی بعد از شهادت امام حسن عسکری (علیه‌السلام)، در پنج سالگی به امامت رسید ولی در غیبت صغری به‌سر می‌برد و از طریق نمایندگان با مردم ارتباط داشتند و بعد از غیبت صغری تا عصر حاضر در غیبت کبری هستند. برای اثبات امامت آن حضرت دلایل مختلفی ارائه شده که مهم‌ترین آن احادیث وارده از پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) است که شیعیان و اهل‌سنت ذکر کرده‌اند و همچنین احادیث بسیاری از امامان معصوم (علیهم‌السلام) وارد شده است. برای اثبات امامت کودک هم به دلایلی از قرآن و روایات تمسک شده است که در این نوشتار آن دلایل را ذکر کرده و بررسی خواهیم نمود. معرفی اجمالیامام مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) فرزند امام حسن عسکری (علیه‌السلام)، نام حضرت مهدی، همنام جدش رسول اللّه (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) است. این نام‌گذاری از قبل، توسط خود پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) اعلام شده است. مادر حضرت، کنیزی است از تبار حواریون عیسی (علیه‌السلام)، موسوم به نرجس خاتون است. امام مهدی صبح‌گاه جمعه، پانزدهم شعبان سال ۲۵۵ هجری قمری، در شهر سامرا، چشم به جهان گشود. ولادت حضرت مهدی (علیه‌السلام) نه تنها در میان شیعیان یک امر مسلم و قطعی است، بلکه بیش از یکصد و سی نفر از علمای تاریخ، فقه، حدیث، انساب و برخی از علمای اهل‌سنت در کتاب‌های خود نیز به ولادت حضرت مهدی (علیه‌السلام) در سال ۲۵۵ اذعان و یا تصریح کرده‌اند. و بیش از ۶۵ نفر از آنان در خصوص زندگی حضرت مهدی (علیه‌السلام)، کتاب‌های مستقلی نگاشته‌اند. معنای امامتامامت، به معنای پیشوایی، پیشروی و رهبری است. امام نیز به معنای پیشوا، پیشرو، مقتدا، قیم، مصلح، الگو، راه اصلی و راهنما است. کسی یا چیزی که از آن پیروی شود، انسان باشد یا کتاب یا چیزی دیگر، به حق باشد یا بر باطل، امام است. ← ریشه لغویریشه واژه امام «ام م» و به معنای قصد یا قصد با توجه خاص است. این معنا در همه مشتقات آن محفوظ است. امام نیز کسی است که همواره مقصود و هدف حرکت و تلاش دیگران قرار گیرد، گرچه با اختلاف موارد و قصدکنندگان و جهات و اعتبارات، گوناگون می‌شود؛ مانند امام جمعه و امام جماعت، امام هدایت و امام ضلالت. بر این اساس، دیگر معانی این واژه و مشتقات آن، از لوازم معنای ریشه است. واژه امام بر زن و مرد اطلاق می‌شود و جمع آن «ائمه» و «ایمه» است. ← معنای اصطلاحیدر اصطلاح کلامی معانی متعددی از واژه امام ارائه شده که شایع‌ترین معنای آن، ریاست عمومی در امور دین و دنیا است و برخی جانشینی پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در حفظ دین و سیاست دنیا را در تعریف اصطلاحی آن آورده‌اند. برخی کامل‌ترین تعریف را ریاست بالاصاله عمومی در امر دین و دنیا در دار تکلیف می‌دانند که عموم مردم را به حفظ مصالح دین و دنیایشان ترغیب و از آنچه به حال آنان زیانبار است منع کنند. (ادامه) |
نویسنده : خادم
تاریخ : سه شنبه ششم آبان ۱۳۹۹
زمان : 5:13
