گروه فرهنگی منطقه 22

مقاله برگزیده  آثار جهل

 
جهل عبارت است از عدم علم (ندانستن) خواه جاهل بداند که نمی‌داند (جهل بسیط) یا نداند که نمی‌داند، بنابراین، جزمِ غیر مطابق با واقع، ظنّ، شک و وهم، همه از مصادیق جهل خواهند بود.
در متون‌ فقهی‌ و حقوقی‌، واژه‌ جهل‌ عمدتاً در معنای‌ لغوی‌به‌کار رفته‌، ولی‌ دامنه‌ کاربرد آن‌ به‌ مواردی‌ که‌ در آن‌ نسبت‌ به‌ موضوعی‌ شک‌ یا وهم‌ وجود دارد، یعنی‌ شبهات‌ حکمی‌ و موضوعی‌، نیز تسری‌ یافته‌ است‌، زیرا در واقع‌ در این‌ موارد نیز نوعی‌ جهل‌ و ناآگاهی‌ وجود دارد. هدف این مقاله بررسی‌ آثار و احكام‌ ناآگاهی‌ از یك‌ موضوع‌ یا حكم‌ آن‌ در اعتقادات، فقه‌، حقوق‌ و اصول‌ فقه‌ است.(ادامه)

میرزا محمد فیض قمی 
حاج آقا میرزا محمد فیض، فرزند ادیب نامی میرزا علی اکبر فیض (قدس سره) یکی از اعاظم فقها و از اکابر علمای طراز اول در قرن چهاردهم هجری می باشد. وی ازمحضر آیة اللّه آقای حاج میرزا حسن آشتیانی صاحب حاشیه بر رسائل تحصیل فقه و اصول و نزد آیة اللّه میرزا محمود قمی و آقای آقا شیخ علی رشتی تحصیل حکمت و عرفان نموده است، و در سال ۱۳۱۷ ه ق به نجف اشرف عـزیـمـت و از محاضر درس آیات عظام: آیة اللّه آخوند خراسانی، و آیة اللّه سید محمد کاظم یزدی بهره گرفت. سپس جهت سیر دقایق افکار حضرت آیة اللّه میرزا محمد تقی شیرازی (میرزای دوم) به سامرا هجرت کرد و ضمن تحصیل ازمحضر مـبـارک ایـشان، در شمار اعاظم تلامذه آن بزرگوار درآمد و یکی ازمدرسین نامی آن حوزه قـرار گـرفـت

.(ادامه)

https://www.wikifeqh.ir/

تهیه کننده : محمد شرافت