مقاله برگزیده

سیدمحمدحسن آقانجفی قوچانی 
‌آقا نَجَفیِ قوچانی، سیدمحمد حسن‌ بن سیدمحمد نجفی (۱۲۹۵-۱۳۶۳ق/۱۸۷۸-۱۹۴۴م)، فقیه، حکیم و ادیب قرن سیزدهم و چهاردهم قمری بود.
 

ولادت

آقانجفی در روستای خسرویه از توابع قوچان به دنیا آمد.
 

پدر

پدرش سیدمحمد که در خسرویه به کشاورزی اشتغال داشت به تحصیل فرزندش رغبت بسیار نشان می‌داد.
 

شروع تحصیلات

چون او را به مکتب سپرد، کتاب‌های فارسی مرسوم و جزواتی از قرآن مجید و مقداری ترسّل و نصاب و حساب جُمَل و اعداد هندسی را خواند، ولی تمایلی به ادامه تحصیل نشان نداد.
گرچه پدرش اهل علم نبود، اصرار داشت فرزندش برای ادامه تحصیل به مکتب برود.
 

← تحصیل در مشهد

در ۱۳ سالگی از خسرویه به شهر قوچان رفت و پس از ۳ سال تحصیل، پیاده از راه سبزوار و نیشابور، به مشهد رفت و در مدرسه «دو درب» ادبیات و سطح را تا قوانین فراگرفت.
 

← تحصیل در اصفهان

در ۱۳۱۳ق/۱۸۹۵م در سن ۲۰ سالگی همراه یکی از همدرسانش پیاده از راه کویر طبس وارد یزد شد و از آن‌جا به اصفهان رفت و در مسجد عربون ساکن گردید. در اصفهان منظومه حاج‌ملاهادی سبزواری را نزد آخوند کاشی، رسائل را از شیخ عبدالکریم گزی و حکمت را نزد میرزاجهانگیرخان قشقایی فرا گرفت. گاهی نیز در درس فقه و خارج آقانجفی اصفهانی حاضر می‌شد.
تحصیلات آقانجفی قوچانی در اصفهان با دشواری بسیار همراه بود چنان‌که گاه ناچار می‌شد برای گذران زندگی، برخی از کتاب‌های خود را به بهای اندک بفروشد.
 

← تحصیل در نجف

وی پس از ۴ سال توقف در اصفهان، روانه عراق شد و پیاده آهنگ نجف کرد. و چون بدان‌جا رسید، در حجره‌ای متروک واقع در یکی از مدارس شهر ساکن شد. در نجف به حوزه درس آخوند ملامحد کاظم خراسانی راه یافت و تصمیم گرفت برای ادامه تحصیل در آن‌جا بماند. وی سخت به آخوند ملامحمد کاظم خراسانی ارادت می‌ورزید به گونه‌ای که در جنبش مشروطیت و قیام آخوند و علمای نجف از طرفداران مشروطیت گشت و حقایقی از جنبش روحانیت را در کتاب سیاحت شرق یاد کرد.
 

← اساتید دیگر

شریعت اصفهانی و محمدباقر اصطهباناتی نیز از استادان او بودند.
 

درجه اجتهاد

وی در ۳۰ سالگی به درجه اجتهاد رسید.
 

بازگشت به قوچان

در آخرین روزهای توقف در نجف، از فوت پدرش در قوچان آگاه شد و ناگزیر پس از ۲۰ سال توقف در آن شهر، در ۱۳۳۸ق/۱۹۲۰م به ایران آمد و برای زیارت به مشهد رفت. پس از توقفی کوتاه در مشهد، به درخواست مردم قوچان وارد این شهر شد و ماندگار گشت.
 

← مقام فقاهت و حاکمیت

وی متجاوز از ۲۵ سال از عمر خود را در مقام فقاهت و حاکمیت شرع در قوچان گذراند و در ضمن به اداره حوزه علوم دینی پرداخت.
 

وفات

آقانجفی در شب جمعه ۲۶ ربیع‌الثانی ۱۳۶۳ق/۲۰ مارس ۱۹۴۴م در ۶۸ سالگی در قوچان بدرود زندگی گفت و در حسینیّه خود به خاک سپرده شد.
آرامگاه او اکنون زیارتگاه مردم قوچان است.
ادامه

https://www.wikifeqh.ir/

مقاله برگزیده

سیدمحمدحسن میرزای شیرازی 
محمدحسن میرزای شیرازی، معروف به میرزای شیرازی بزرگ، از بزرگترین فقها و مراجع تقلید مجاهد ایران در قرن سیزدهم و چهاردهم هجری می‌باشد.
ایشان، ابتدا در اصفهان تحصیل کرد و سپس به نجف رفت و در حوزه درس صاحب جواهر شرکت کرد و بعد از او به درس شیخ انصاری رفت و از شاگردان مبرز و طراز اول شیخ شد بعد از شیخ انصاری مرجعیت عامه یـافـت در حـدود ۲۳ سـال مرجع علی الاطلاق شیعه بود وهم او بود که با تحریم تنباکو، قرار داد معروف استعماری رژی را لغو کرد شاگردان زیادی در حوزه درس او تربیت شدند، از قبیل آخوند ملا محمد کاظم خراسانی، سید محمد کاظم طباطبائی یزدی، حاج آقا رضا همدانی، حاج میرزا حسین سبزواری، سید محمد فشارکی رضوی، میرزا محمد تقی شیرازی و غیر اینها از او اثری کـتبی باقی نمانده است، ولی احیانا برخی از آرائش مورد توجه است در سال ۱۳۱۲ ه ق درگذشت.
 

تولد

وی در پانزدهم جمادی الاول ۱۲۳۰ ق در محله درب شاهزاده در شیراز به دنیا آمد. در کودکی پدرش را از دست داد و دائیش مجدالاشراف، سرپرستی او را برعهده گرفت و از معلمی‌ خوشنویسی دعوت کرد تا در منزل به وی خطاطی بیاموزد. میرزای شیرازی را مجدد فقه شیعه در آغاز قرن چهاردهم هجری دانسته‌اند.
 

تحصیلات و اجتهاد

پدرش سیدمحمود نیز از بهترین خوشنویسان شیراز بود و به نوشته فارسنامه ناصری، ‌پس از میرعماد تا آن زمان کسی خط نستعلیق را به خوبی او نمی‌نوشت. خواندن و نوشتن فارسی را نیز آموخت و در شوال ۱۲۳۶ ق مشغول آموختن ادبیات عرب گردید.
هنگامی‌که به هشت سالگی رسید از دروس مقدمات فارغ شد. مجدالاشراف مایل بود که او از زمره اهل وعظ و منبر شود، ‌از‌این‌رو وی را به یکی از بزرگترین وعاظ شیراز سپرد. او هوش سرشاری داشت چنان که هر روز یک صفحه از کتاب مشکل ابواب الجنان را دوباره می‌خواند و حفظ می‌کرد. پس از درگذشت مجدالاشراف به فقه و اصول پرداخت و در ۱۲۴۲ ق به اصفهان رفت و در مدرسه صدر ساکن شد و در درس شیخ محمدتقی‌ایوانکی (صاحب حاشیه) شرکت کرد و پس از وفات وی در درس میرسیدحسین مدرس بیدآبادی حاضر شد. به گفته‌ای در پانزده سالگی، ‌کتاب شرح لمعه تدریس می‌کرده است.
میرزا قبل از بیست سالیگ به دریافت اجازه اجتهاد نائل گردید و مدتی نیز در درس حاجی کلباسی شرکت کرد و خود نیز به تدریس پرداخت. در ۱۲۹۵ ق برای ادامه تحصیل به عتبات رفت و در محضر درس بزرگانی چون شیخ حسن کاشف الغطاء و صاحب جواهر حاضر شد. صاحب جواهر در سفارش نامه‌ای که برای والی فارس نوشت ضمن تصریح به اجتهاد وی یادآور شد که خداوند میرزا را برای هدایت مردم و امامت در شهرها و ترویج مذهب شیعه و کفالت آن برگزیده است.
میرزا پس از درگذشت صاحب جواهر در درس فقه و اصول شیخ مرتضی انصاری در نجف حاضر شد و استفاده‌های فراوانی برد. معروف است که مرحوم شیخ مرتضی انصاری بارها می‌گفت که درسم را برای سه نفر می‌گویم: میرزا محمد حسن شیرازی، میرزا حبیب الله رشتی و آقا حسن تهرانی.
 

مرجعیت مطلق

پس از وفات شیخ انصاری در ۱۲۸۱، عموم شاگردانش میرزای شیرازی را به ریاست و زعامت برگزیدند. به نوشته اعتمادالسلطنه «کافه افاضل عراق و متجهدین آفاق، در حق او بر براعت و رجحان، ‌اذعان آوردند». اما گروهی از افاضل آذربایجان به حاج سیدحسین ترک مراجعه کردند که پس از وفات ازو در ۱۲۹۹ ق، میرزا مرجع مطلق گردید.
میرزای شیرازی در ۱۲۸۷ ق به زیارت خانه خدا مشرف شد ودر خانه موسی بغدادی منزل کرد حاکم مکه، شریف عبدالله حسنی پس از اطلاع از صاحب خانه خواست تا میرزا را نزد او ببرد، اما میرزا نپذیرفت و گفت: «هرگاه دیدید که علما به درگاه پادشاهان هستند بگویید آنها علما و پادشاهان بدی هستند و هرگاه دیدید پادشاهان خوبی هستند»‌و بدین ترتیب شریف مکه از او دیدن کرد. میرزا می‌خواست تا در مدینه مجاور شود که میسر نشد. سپس تصمیم گرفت تا در مشهد سکونت کند که آن هم ممکن نگردید، لذا تصمیم گرفت تا در شعبان ۱۲۹۰ ق به سامرا که شهری سنی نشین بود هجرت نماید و چنین نیز کرد. با مهاجرت میرزا گروه بسیاری از علما و فضلا و شاگردان میرزا وی به آن شهر آوردند و مرکز حوزه‌های شیعی به آن شهر منتقل گردید.
میرزا تا پایان عمر مرجعیت مطلق داشت. اعتمادالسلطنه در شرح حال میرزای شیرازی (مربوط به سال ۱۳۰۶ ق) می‌نویسد:« امروز در نظر اهل نظر، اعلم مجتهدین است. کافه مقلدین شیعه، فتاوای وی را مناط صحت عمل قرار داده اند. باریکی نظر و نازکی فکر او را در فقاهت می‌گویند کسی از معاصرین ندارد به حسن خلق و مجاهدت نفس، ضرب المثل می‌باشد». میرزا به دلیل کثرت اشتغالات و کوشش فراوان برای سامان بخشیدن به حوزه و تربیت شاگردان، فرصت فراغت تألیف و تصنیف نیافت، اما در عوض شاگردان عالم و مبرزی تربیت نمود که می‌توان از افاضل آنها نام برد: سیدمحمدکاظم طباطبایی یزدی، آخوند ملا محمدکاظم خراسانی، حاج شیخ فضل الله نوری، سیداسدالله اصفهانی، سیداسماعیل صدر، میرزا محمدتقی شیرازی، حاج میرزا حسین نوری، حاج آقا رضا همدانی، ملا فتحعلی سلطان آبادی، سید محمد اصفهانی.
میرزای شیرازی از میان یاران و شاگردانش، عده‌ای را برای مشاوره در امور دینی، سیاسی و اجتماعی مردم برگزید تا در شهرها و ولایات مختلف، ‌نماینده او باشند و از همین طریق، واقعه تحریم تنباکو، تاراج چهارمحال، واقعه یهودیان همدان، سرکوب شیعیان افغانستان، خریدن زمین‌های طوس توسط روسیه را به بهترین وجه حل و فصل کرد.
 

سیرت میرزا در دوران زعامت

در خـوش برخوردی و شیرینی گفتار، نمونه نداشت شخص در هنگام جداشدن از میرزا در نهایت شـادمـانـی و رضایت ایشان را ترک می گفت هیچ کس به سعه صدر او نبود حتی بر مستحق، یک کلمه زشت ادا نمی کرد خطاکار را جز به احسان پاداش نمی داد و این همان خلق عظیمی است که از پیامر عظیم الشان اسلام به ارث برده بود.
ادامه

https://www.wikifeqh.ir/

مقاله برگزیده

سیدمحمد سلطان‌الواعظین شیرازی
سیدمحمد سلطان الواعظین شیرازی (۱۳۱۴-۱۳۹۱ ه. ق) فرزند علی‌اکبر، از علمای بزرگ شیعه در قرن چهاردهم هجری قمری بود. مهم‌ترین تألیف ایشان کتاب شب‌های پیشاور است که مشروح مذاکره و مناظره او در طول ده شب با بعضی از علمای اهل سنت در پیشاور پاکستان در این کتاب ذکر شده است.
 

ولادت

سیدمحمد سلطان الواعظین در سال ۱۳۱۴ ه. ق در تهران چشم به جهان گشود.این تاریخ تولد به فرموده خود ایشان - با توجه به مقدمه‌ای که بر شب‌های پیشاور نوشته‌اند و در آن سال سفر خود به این شهر را در سن سی سالگی ذکر کرده‌اند - نیز تایید می‌شود.
 

نسب‌شناسی

خانواده‌ای که مرحوم سیدمحمد در آن به دنیا آمد از مهم‌ترین و معتبرترین سادات ایران بشمار می‌رود. نسب شریف وی چنان که آیت‌الله العظمی نجفی مرعشی نگاشته‌اند، با ۲۵ واسطه به حضرت موسی بن جعفر، امام کاظم (علیه‌السلام)، می‌رسد.
این سلسله شریفه در ایران - که به حضرت سید امیرمحمد عابد فرزند بلاواسطه امام هفتم حضرت موسی بن جعفر (علیه‌السّلام) ختم می‌شود - دارای احترام خاصی در طول تاریخ بوده است. مهاجرت آن‌ها به ایران در زمان مامون و حضور حضرت ثامن الائمه، حضرت علی بن موسی الرضا (علیه‌السّلام)، در مرو صورت گرفته است، بدین شرح که سید امیرمحمد عابد به همراه حضرت سید امیراحمد (شاه چراغ) و جمع کثیری از بنی‌هاشم، از مدینه طیبه به قصد زیارت حضرت امام رضا (علیه‌السّلام)، به سوی ایران حرکت می‌کنند. قافله ایشان به دستور مامون، خلیفه عباسی، در شیراز متوقف می‌گردد. پس از این کاروانیان در سراسر ایران متفرق می‌شوند و هر یک دیاری را برای خویش برمی‌گزینند.
حضرت سید امیرمحمد عابد فرزندان عالی قدری داشته است که افضل آن‌ها در علم و زهد و تقوی، حضرت سید ابراهیم مجاب بوده است. نوادگان او در قرون اخیر به مجابی شهره گشته‌اند. یکی از این سادات جلیل‌القدر مجابی، مرحوم آقا سیدحسن واعظ شیرازی می‌باشد. وی جد بزرگ مرحوم سلطان الواعظین است. (آقا سیدحسن) در مسیر سفری که به مشهد مقدس داشته است، به تقاضای فتحعلی‌شاه قاجار در تهران اقامت گزیده و به وعظ و خطابه و تبلیغ مشغول می‌شود.

وی در سال ۱۲۹۱ ه. ق درگذشت. بعد از او فرزندش آقا سیدقاسم بحرالعلوم که به زهد و تقوی مشهور بود ریاست (نقابت) سلسله جلیله سادات شیرازی را به دست گرفت؛ تا آن که ایشان نیز در سال ۱۳۰۸ ه. ق به رحمت ایزدی پیوست و در کنار پدر ارجمندش در کربلای معلی مدفون گردید. بعد از ایشان ریاست این خاندان به مرحوم حاج سید علی‌اکبر اشرف الواعظین پدر صاحب ترجمه، مرحوم سلطان الواعظین رسید.
 

پدر

حاج سیدعلی‌اکبر اشرف الواعظین شیرازی، پدر سلطان الواعظین، شیخ الطائفه و رئیس جمعیت بسیاری از سادات شیراز از پرچمداران دیانت و مروجین مذهب و شریعت بود. ایشان سال‌ها در تهران به ترویج و تبلیغ مشغول بود تا آن که حوادث مشروطه پیش آمد.
در این ایام که اختلاف‌های بین گروه‌های مختلف و روحانیت فزونی یافته بود و هر روز حادثه‌ای رخ می‌داد، مرحوم اشرف الواعظین به کرمانشاه نقل مکان کرد و در این شهر ماندگار شد. او در کرمانشاه قدرت و نفوذ بسیاری یافت و در برابر دشمنان دین و معاندین سدی استواری گشت. وی در ترویج شرع انور و جلوگیری از انحرافات و ایستادگی در برابر ارباب تفکرهای گمراه کننده، نهایت سعی خود را مبذول داشت.
ایشان همواره مورد احترام و توجه مراجع و علمای عصر، همچون آیت‌الله العظمی میرزا محمدتقی شیرازی، آیت‌الله العظمی سیدمحمدکاظم طباطبایی یزدی، صاحب عروه، آیت‌الله العظمی آقا سیدابوالحسن اصفهانی و مرحوم آیت‌الله العظمی شیخ عبدالکریم حائری، مؤسس حوزه علمیه قم بود. وی بعد از تقریباً هشتاد سال زندگی، در سپیده دم روز سه شنبه ۲۱ شعبان سال ۱۳۵۱ ه. ق در کرمانشاه بدرود حیات گفت.
مردم قدرشناس کرمانشاه که سال‌های طولانی از محضر آن واعظ دردمند استفاده کرده بودند، بعد از درگذشت وی نیز تجلیل خوبی از ایشان به عمل آوردند. آنان با تشییع کم‌نظیری پیکر پاکش را برای انتقال به عتبات عالیات عراق بدرقه نمودند.
جنازه ایشان به کربلای معلی منتقل شد و از آن جا که آن مرحوم سوابق طولانی در منطقه عراق داشت، در کربلا نیز استقبال مفصلی به وسیله مردم و علما از جنازه ایشان به عمل آمد. بعد از تشییع وی را در مقبره خانوادگی خودشان، جنب جد گرامیش حضرت سیدابراهیم مجاب، به خاک سپردند.
به مناسبت درگذشت مرحوم سیدعلی‌اکبر اشرف الواعظین از سوی آیت الله حاج شیخ عبدالکریم حائری دروس حوزه علمیه قم تعطیل شد و مجلس ترحیمی نیز از سوی ایشان در مسجد بالاسر حرم مطهر حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها) برگزار گردید.
 

تحصیلات و اساتید

سلطان الواعظین در همان اوان کودکی در خدمت پدرش مشغول فراگیری معارف دینی شد و سپس در مدرسه پامنار تهران از محضر اساتید و علمای دیگر بهره‌مند شد. ایشان پس از مدتی، در سال ۱۳۲۶ ه. ق، راهی عتبات عالیات شد و در جوار بارگاه سید و سالار شهیدان، حضرت ابی‌عبداللّه الحسین (علیه‌السّلام) در کربلای معلی اقامت گزید و مشغول تحصیل علوم دینی گردید.
ایشان در این شهر از محضر اساتیدی همچون آیت‌الله فاضل مرندی و آیت‌الله شهرستانی کسب فیض نمود.وی پس از مدتی به تهران بازگشت و بعد از درگذشت پدر گرامیش در سال ۱۳۵۱ ه. ق از آن جا به قم آمد. او از محضر برخی بزرگان حوزه علمیه قم نیز استفاده نمود.که برخی از آن‌ها عبارتند از:
ادامه

https://www.wikifeqh.ir/

استاد مجید حسینی چمران ساوجی کلاس هنر / کتابخانه آنلاین مجانی

فرهیختگان پیشکسوتان گذشته حال آینده ساوه

علوم فرهنگی پزشکی . - تاریخ و جغرفیا -اقتصادی - ورزشی - تاریخی - سیاسی -هنری -خیرین

استاد مجید حسینی چمران ساوجی کلاس هنر SAVEH-IRAN

استاد مجید حسینی چمران ساوجی کلاس هنر

http://arth.mihanblog.com/

http://savehje.blogfa.com/

http://savehje.blogfa.com/post/446

استاد مجید حسینی چمران ساوجی کلاس هنر SAVEH-IRAN

https://www.instagram.com/p/B0v0121B9X_/?

igshid=q0e3uq87g73d

----------------------------------------------

کلاس هنر

برای دیدن تصاویرکلاس هنر بر روی گالری تصاویر کلیک کنید/

http://arth.mihanblog.com/

------------------------------------------------

https://ketaabonline.com/

امروزه هنر وتبادلات فرهنگی بهترین راه گفتگو بین ملتهاست ما بادیدن یک نقاشی یا یک مجسمه با تاریخ ،فرهنگ،یا دین آن ملت آشنا میشویم این گفتگوی فرهنگی که توسط زبان هنر صورت میگیرد توسط دستگاههای دولتی یا خصوصی تدارک دیده میشود................هنردرسیست از حیث مضمون ورشدخلاقیت کودک همتراز وحتی بالاتر از سایر علوم اما چون نتیجه آشکاری مثل خواندن ونوشتن نداردجدی گرفته نمیشود سهم اندک ساعت های هنر بر بی برنامه گی وبه هدر دادن این ساعت ها ویا جایگزینی ساعت های درس هنر برای جبران عقب ماندگی های دیگر دروس فعالیتهای تکراری وکلیشه ای از مسایلی است که بسیاری از دانش آموزان آن را بارها وبارهاتجربه کرده اند............

عشق واقعی

شناخت عشق حقیقی

عشق معنوی و عشق انسانی

http://eshghevagheie.blogfa.com/post/3

همت و تلاش جهادی فرماندار طالقان برای حفظ سلامت مردم قابل ستایش است

تاریخ ایجاد خبر : جمعه ۱۵ فروردین ۱۳۹۹ ساعت : ۱۰:۲۷ 

روابط عمومی فرمانداری شهرستان طالقان

همت و تلاش جهادی فرماندار برای حفظ سلامت مردم قابل ستایش است

مهندس جهانی نماینده عالی دولت ظهر امروز میزبان مشاور محترم استاندار البرز و مدیرکل دفتر مدیریت عملکرد بازرسی و امور حقوقی استانداری در فرمانداری بودند.

اسلامی مشاور استاندار در دیدار با مهندس جهانی از مدیریت مطلوب و جهادی ایشان در جهت اجرای پروتکل های ستاد مبارزه با کرونا در سطح استان و شهرستان طالقان قدردانی و تشکر نمود.
مدیرکل بازرسی اظهار داشت: اقدامات خوب و بهینه ستاد مدیریت بیماری کرونا شهرستان در مقابله با ویروس منحوس کرونا نشانگر عزم ملی و اراده آهنین مدیران و به ویژه مردم فهیم و قدرشناس شهرستان در جهت اجرای طرح فاصله گذاری اجتماعی و رعایت کلیه دستورالعملها در مقابله با ویروس کرونا است.
مهندس جهانی در پایان از حمایت و رهنمودهای جناب دکتر شهبازی استاندار محترم استان البرز در راستای مقابله با ویروس کرونا و همچنین حضور جناب اسلامی مشاور محترم استاندار و مدیرکل دفتر مدیریت عملکرد بازرسی و امور حقوقی استانداری در شهرستان طالقان قدردانی نمودند.

فایل دانلود:

+ نوشته شده در یکشنبه بیست و چهارم فروردین ۱۳۹۹ ساعت 11:13 توسط محمد شرافت  | نظر بدهيد

فرماندار طالقان با اعلام عاری ماندن این شهرستان از شیوع بیماری کرونا /ورود به طالقان ممنوع

فرماندار طالقان

ورود به طالقان ممنوع است

فرماندار طالقان با اعلام عاری ماندن این شهرستان از شیوع بیماری کرونا گفت: با هدف پیشگیری از این بیماری ورود گردشگران و مسافران به شهرستان طالقان ممنوع شده است.

به گزارش خبرآنلاین استان البرز بهنام جهانی روز دوشنبه افزود: اکنون تیم بازرسی در محل ورودی شهرستان طالقان مستقر شده و از حضور گردشگران و مسافران به این شهرستان خودداری می کنند.
وی ادامه داد: همچنین با توجه به اینکه شهرستان طالقان مسن ترین شهرستان استان البرز اعلام شده بنابراین لازم است همراهی بیشتری را ازسوی مسافران و گردشگران مبنی بر عدم حضور دراین شهرستان شاهد باشیم.
جهانی گفت: ۷۰ درصد خودروهایی که به ایست بازرسی شهرستان طالقان مراجعه می کنند غیر بومی هستند اگرچه تدابیر لازم برای ضدعفونی و معاینات پزشکی برای مقابله با ویروس کرونا دراین ایست بازرسی نیز تعبیه شده ولی از مسافران درخواست می شود به شهرستان سفر نداشته باشند.
وی خاطرنشان کرد: تا این لحظه مورد مشکوک و خاصی از بیمار آلوده به کرونا گزارش نشده، اما اقدامات پیشگیرانه باید همچنان ادامه داشته باشد.
فرماندار طالقان اضافه کرد: تلاش مجموعه شبکه بهداشت و درمان در پیشگیری و مقابله با ویروس کرونا  قابل ستایش بوده و ما در کنار این حافظان سلامت تا پایان این مبارزه خواهیم ماند.
طبق آخرین آمار اکنون ۴۵۰ بیمار با تشخیص اولیه و قطعی کرونا در بیمارستان های البرز بستری هستند.
همچنین تاکنون ۹۳۹ بیمار مشکوک و کرونایی در استان البرز بهبود یافته اند و ۱۹ نفر جان خود را از دست دادند.
ویروس کرونا که به طور رسمی کووید – ۱۹ نام دارد، نخستین بار در شهر ووهان چین شناسایی شد تا کنون به بیش از ۸۰ کشور سرایت کرده و سازمان بهداشت جهانی را برآن داشته است تا وضعیت فوق العاده اعلام کند.
شهرستان کوهستانی طالقان در ۹۰ کیلومتری از شهر کرج (مرکزاستان البرز) قرار گرفته‌است.
طالقان دارای جمعیتی حدود یکصد هزار نفر بوده که از مناطق گردشگر پذیر استان البرز به شمار می رود.
این شهرستان با ۷۰ روستا به مرکزیت شهر طالقان  از شمال با استان مازندران همسایه است

مقاله برگزیده

محمدمهدی نراقی
محمدمهدی نراقی (۱۱۲۸-۱۲۰۹ق) از علمای بزرگ شیعه قرن دوازدهم و سیزدهم هجری قمری، صاحب کتاب جامع السعادات و پدر ملااحمد نراقی بود.
 

ولادت

محمدمهدی نراقی در سال ۱۱۲۸ ق. در نراق ـ یکی از روستاهای اطراف کاشان ـ متولد می‌شود. پدر وی که ابوذر نام داشت و از کارگزاران ساده دولتی بود، به امید اینکه فرزندش از ناشران حقیقی شریعت محمدی ـ صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله ـ و از منتظران واقعی حضرت مهدی (عج) باشد نام او را «محمد مهدی» می‌گذارد.
 

تحصیل

دوران کودکی و نوجوانی را در روستای نراق سپری کرد. برای ثبت نام در مدرسه علوم دینی کاشان به سوی آن دیار روانه می‌گردد.در حلقه درس اندیشمند توانا مرحوم «ملا جعفر بیدگلی» حاضر می‌شود. دوره مقدمات، سطح و مقداری از دروس عالی را در شهر کاشان به پایان می‌رساند.
 

هجرت به اصفهان

چون درسهای موجود در کاشان نمی‌توانست خواسته‌های علمی و مشکلات درسی او را پاسخ دهد بناچار برای تکمیل اندوخته‌های علمی، راهی حوزه علمیه اصفهان می‌شود. در آنجا پس از مدتی اقامت و جستجو در بین عالمان تراز اول، حکیم پارسا مرحوم «مولی اسماعیل خواجویی» را به استادی انتخاب می کند و درحدود سی سال توقف در آن شهر از کرسی درس وی از جمله: فقه، اصول، کلام، فلسفه، حساب، هندسه و نجوم استفاده‌های شایان می‌برد. همچنین از محضر استاد کل فلسفه مرحوم «محمد زمان کاشانی» و «شیخ محمد مهدی هرندی» نیز بهره‌های فراوان کسب می‌کند.
ملا مهدی نراقی در اصفهان علاوه بر تحصیل، تدریس و تحقیق، به تبلیغ و ارشاد مردم نیز همت می‌گمارد و حتی با یادگیری خط و زبان عبری و لاتین نزد عالمان یهودی، با رهبران مذهبی اقلیتها وارد بحث و مناظره می‌شود و از متن کتب مذهبی آنان با خط عبری مطالبی را بر حقانیت رسالت پیامبر بزرگ اسلام ـ‌صلّی الله علیه و آله ـ نقل و ترجمه می‌کند.
او پس از سی سال، به وطن خود کاشان بازگشت در حالی که کاشان از عالمان دینی خالی بود و به برکت وجود وی حوزه‌ علمیه کاشان زنده شد.
 

هجرت به نجف

پس از مدتی شهر کاشان را به سوی نجف اشرف و کربلای معلی ترک گفته و در درس محم باقر وحید بهبهانی (م ۱۲۰۵ ق.) ، شیخ یوسف بحرانی (م ۱۱۸۶) و شیخ محمد مهدی فتونی (م ۱۱۸۳) شرکت نمود. او پس از سال‌ها تلاش و تحقیق در نجف و کربلا، دوباره به وطن خود کاشان بازگشت و به برکت وجود شریف آن جناب کاشان از مراکز مهم علوم اسلامی گردید. از محضر وی علمای بزرگی همچون محمد باقر شفتی (م ۱۲۶۰)، حاج محمد کلباسی (م ۱۲۶۲) و فرزندش ملا احمد نراقی (م ۱۲۴۵ ق.) و دیگران استفاده نموده‌اند.
 

آثار

از این عالم توانمند تألیفات گرانبهایی در رشته‌های گوناگون به یادگار مانده که هر کدام آنها از اهمیت ویژه‌أی برخوردار است. فهرست اجمالی آن به شرح زیر است:
ادامه

https://www.wikifeqh.ir/

مقاله برگزیده

حسنعلی نخودکی اصفهانی

حسنعلی نخودکی اصفهانی، عالم و عارف شیعه در قرن سیزدهم و چهاردهم می‌باشد.
 

معرفی اجمالی

عارف کامل، سالک زاهد صاحب کرامت، حاج شیخ حسنعلی فرزند علی‌اکبر فرزند رجبعلی مقدادی اصفهانی (رحمةالله‌علیه) در سال ۱۲۷۹ در نیمه ماه ذی‌القعده، در خانواده‌ای متدین، زاهد و متقی و دوست‌دار اهل علم، در ۱۲۷۹ در اصفهان چشم به جهان گشود. این ولادت میمون و خجسته، مرحوم ملا علی‌اکبر را که از دوستان مرحوم محمدصادق درویش تخت پولادی و از عارفان صاحب‌نفس بود، بی‌اندازه خوشحال و مسرور کرد؛ زیرا آن مرد خدا مدت‌ها آرزوی داشتن پسری را داشت و با خود عهد کرده بود که به زیارت معصومین (علیهم‌السلام) مشرف و در آن‌جا متوسل شود تا خداوند به او پسری عنایت کند. این سفر انجام شد و ملا علی‌اکبر به آرزوی خود رسید. پدر نام فرزند را به توصیه و سفارش مرادش حاجی صادق، حسنعلی برگزید.
 

شهرت

اشتهار وی به نخودکی در اواخر عمر، به سبب اقامتش در نخودک، یکی از روستا‌های ‌اطراف مشهد، بود.
 

الگوی زهد و پارسایی حسنعلی

حسنعلی در خانواده‌ای متقی و زاهد پرورش یافت. پدر نخودکی، مرحوم ملا علی‌اکبر مقدادی، فردی عامی و از کاسبان اصفهان و متصف به زهد و پارسایی و معاشر و دوست‌دار اهل علم و ملازم مردان حق و عارفان بزرگی چون حاج محمدصادق تخت پولادی بود.«محمدهادی امینی، از پدر نخودکی با عنوان آخوند و ملا یاد کرده‌اند.» او بر اثر مشاهده کراماتی از حاج محمدصادق در مورد همسرش و افزایش شیر در سینه او، تا آخر عمرش از ارادتمندان ویژه مرحوم حاجی محمدصادق گردید و مدت ۲۲ سال در خدمت او بود و شب‌های دوشنبه و جمعه نزد او می‌رفت و در تخت پولاد با او به عبادت و ریاضت می‌پرداخت. این پدر ارزنده، نیمی از آنچه، از راه کسب و کار به دست می‌آورد، در اختیار حاج محمدصادق می‌گذاشت و به همراه او به فقرا و مستمندان کمک می‌رساند. از دیگر افتخارات ملا علی‌اکبر ـ‌پدر مرحوم شیخ حسنعلی‌ـ که بعدها آن فرزند خلف و صالح با عشق و علاقه آن را دنبال کرد، خدمت به سادات و فرزندان حضرت زهرا (علیهاالسلام) بود. وی همچنین مرید محمد صادق تخت پولادی، از مشایخ سلسلۀ چشتیه، و مشهور به استجابت دعا و کرامت بود. مرحوم ملا علی‌اکبر، در تربیت و پرورش فرزندش، نهایت دقت و تلاش را به عمل آورد. وی فرزند دلبندش را از همان کودکی در هر سحرگاه که خود برای عبادت و شب‌زنده‌داری بر می‌خاست، بیدار می‌کرد تا او لذت مناجات، نماز، دعا و راز و نیاز را از همان سال‌های کودکی بچشد و ذکر و یاد خدا، شیره جانش شود. این پدر شایسته، فرزندش را از هفت سالگی نزد حاج محمدصادق تخت پولادی که دارای نفسی گرم بود، برد و تربیت و تهذیب وی را به او واگذار کرد. مرحوم حاج شیخ حسنعلی تا یازده سالگی که استادش وفات یافت، در خدمت او بود. علی‌اکبر فرزندش، حسنعلی، را نیز نزد مرشدش برد و از او خواست تا تربیت و مراقبت از وی را برعهده بگیرد.
فرزند مرحوم شیخ حسنعلی در این‌باره می‌نویسد: «پدرم از همان کودکی زیر نظر حاجی به نماز و روزه و انجام مستحبات و نوافل شب و عبادت پرداخت و تا یازده سالگی که فوت آن مرد بزرگ اتفاق افتاد، پیوسته مورد لطف و مرحمت خاص مرشد و استاد خود بود...». این کتاب، مهم‌ترین منبع نگارش مقاله است، بدین وسیله از تلاش نویسنده محترم سپاس‌گذاری می‌شود.
ادامه

https://www.wikifeqh.ir/

مقاله برگزیده

آیت‌الله سیدمحمدباقر صدر

علاّمه شهید، آیت الله سید محمد باقر صدر، یکی از بزرگترین اندیشمندان مسلمان و به تعبیر امام خمینی: «مغز متفّکر اسلامی» در تاریخ اسلام به ویژه در قرن چهاردهم هجری است. فقیهی جامع الشرایط، فیلسوفی اجتماعی، مفسّری بزرگ، متفکری آگاه به فرهنگ و علوم زمانش‌ نویسنده‌ای توانمند و پرکار و سیاست‌مداری هوشمند و شجاع و دردمند.
 

از ولادت تا مدرسه

سید محمد باقر صدر در تاریخ ۲۵ ذیقعده ۱۳۵۳ در شهر مقدس کاظمین دیده به جهان گشود.و دومین فرزند خانواده بود. اجدادش همه از عالمان دین بودند: پدرش سید حیدر که جوانمرگ شد، پدربزرگش آیت الله العظمی سیداسماعیل صدر که یکی از مراجع بزرگ تقلید شیعه در نیمه اوّل قرن چهارده اسلامی بود و در سال ۱۳۳۸ ق. وفات کرد. و دیگر اجدادش که شاخه هایی سر سبز و پر بار از شجره پر برکت «خاندان صدر» و از تبار غیرتمند و پاک امام کاظم (علیه السلام) بوده‌اند و در سرزمین ایران، لبنان و عراق از پاسداران فرهنگ و اندیشه و دانش و دین بشمـار مـی رفته‌اند.
برادر بزرگ و معلّمش سیداسماعیل نیز از علما و مجتهدان پر تلاش و جوان نجف بود که در سال ۱۳۸۸ ق. در چهل و هشت سالگی درگذشت. خواهرش «آمنه بنت‌الهدی صدر» یکی از زنان دانشمند، شاعر، نویسنده و معلم فقه و اخلاق بود که در مسیر جهاد و مبارزه، با برادرش سیدمحمدباقر همگام شد و سرانجام سرنوشت هر دو به شهادت و سعادت ابدی ختم گشت.
سیدمحمدباقر، از پنج سالگی به مدرسه رفت و تا یازده سالگی دوره ابتدایی را به اتمام رساند. در این دوران، نبوغ شگفت‌انگیز و استعداد سرشار خدادادی در او درخشید و تعجّب آموزگاران و همکلاس‌های خود را برانگیخت، بطوری‌که اولیای مدرسه تصمیم گرفتند او را به مدرسه کودکان تیز هوش و نابغه بگذارند تا به هزینه دولت درس بخواند و پس از طی مراحل لازم و قانونی، به دانشگاههای اروپا یا آمریکا اعزام کنند و در رشته های علوم جدید تحصیل کند و به کشور خود باز گردد.
او به تحصیل علوم دینی و پرداختن به رشته کار پدرانش گرایش داشت و از طرفی مادر و برادر بزرگش رضایت ندادند که او به پول دولت وابسته به غرب و دست اندر کاران خود باخته آموزش و پرورش آن روز عراق، درس بخواند.
بالاخره با راهنمایی دو دایی فقیه و دانشمندش آیت‌الله شیخ محمدرضا آل‌یاسین و آیت‌الله شیخ مرتضی آل‌یاسین به فراگیری دروس حوزوی و علوم دینی پرداخت.
تحصیلات علوم دینی را با کتاب «معالم الاصول» نزد برادرش سیداسماعیل آغاز کرد و دیگر کتابهای دوره سطح حوزه را با شور و شوق و تلاش بسیار در مدتی کوتاه خواند و تمام کرد. او علاوه بر تحصیل، دروس ابتدایی را نیز به خواهرش بنت‌الهدی می آموخت و بنت‌الهدی بی‌آنکه به مدارس نا مناسب دخترانه آن روز عراق پای بگذارد، نزد برادرش سیدمحمّدباقر و گاه سیداسماعیل، قرآن، ادبیات، تاریخ، حدیث، فقه، اصول و غیره را آموخت.
 

در نجف اشرف

در سال ۱۳۶۵ ق. که دوازده ساله بود به همراه برادرش سیداسماعیل به نجف اشرف رفت تا در محضر اساتید بزرگ حوزه علمیه شهر امامت، به تحصیلات عالی بپردازد. او دوره عالی فقه و اصول را در نزد آیت‌الله العظمی سیدابوالقاسم خویی و آیت‌الله شیخ محمدرضا آل‌یاسین گذراند.فلسفه اسلامی (اسفار ملاصدرا) را از مرحوم «شیخ صدرا بادکوبه‌ای» آموخت. و در کنار آن، طی سالها، فلسفه غرب و نظرات فلاسفه غیرمسلمان را به دقت مورد تحقیق و نقد قرار داد.کتاب «فلسفتنا» (فلسفه ما) گویای ابعاد گسترده اندیشه‌های فلسفی سیدمحمّدباقر صدر است.
در دیگر رشته های علوم مثل حدیث، رجال، درایه، کلام و تفسیر نیز سالها به تحصیل و تحقیق و مطالعه گذراند و به کمال رسید. سیدمحمّدباقر در طول هفده ـ هیجده سال تحصیل (از آغاز تا پایان) علاوه بر استفاده از هوش و استعداد و نبوغ فوق‌العاده‌اش، روزانه حدود شانزده ساعت به تحصیل و مطالعه و مباحثه و تحقیق می پرداخت.و خودش نیز همیشه می‌گفته است که من به اندازه چند طلبه درسخوان، تلاش می‌کنم. در سایه این پشتکار جانانه بود که بر همه مشکلات فایق آمد و در کسب دانش و فضیلت به مقامی عالی دست یافت و گفته‌اند که از هنگام بلوغ شرعی، خود مجتهد شده بوده و از مجتهد دیگری تقلید نکرده است.
 

تعلیم و تربیت

سیدمحمدباقر از بیست سالگی با تدریس کتاب «کفایة الاصول» تدریس خارج اصول و از بیست و هشت سالگی به تدریس دوره خارج فقه بر اساس کتاب «العروة الوثقی» پرداخت. بعدها فلسفه و تفسیر قرآن نیز تدریس می‌کرد. او در طول نزدیک به سی سال تدریس و تعلیم، شاگردانی جوان، محقق، پر شور، متّقی، متفکر، آگاه، مجاهد و سیاست‌مدار تربیت کرد که هر یک از آنها بعدها پرچمدار نشر علم و فرهنگ و آیین جهاد در راه خدا شدند و بعد از استادشان، راه علمی، فکری و سیاسی ـ اجتماعی او را ادامه دادند.
 

شاگردان

۱ـ سیدمحمدباقر حکیم؛
۲ـ سیدمحمود هاشمی؛
۳ـ سیدکاظم حسینی حائری؛
۴ـ شیخ مهدی آصفی؛
۵ـ سیدعبدالغنی اردبیلی؛
۶ـ شیخ غلامرضا عرفانیان.
و غیره برای اطلاع بیشتر مراجعه شود به: مباحث الاصول،شهید صدر بر بلندای اندیشه و جهاد،گفتگویی با حجت الاسلام سید محمد باقر مهری،
ادامه

https://www.wikifeqh.ir/

مقاله برگزیده

حضرت علی‌اکبر (علیه‌السلام)

علی اکبر (۳۳-۶۱ق)، فرزند امام حسین (علیه‌السلام) می‌باشد. در منابع تاریخی او را نخستین شهید از بنی‌هاشم در روز عاشورا و شبیه‌ترین مردم به پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) دانسته‌اند.
 

معرفی اجمالی

پسر بزرگ امام حسین (علیه‌السلام) مادرش لیلی بنت أبی ‌مُرّة بن عروة بن مسعود، از قبیله بنی‌ ثقیف بود.
معاویه او را سزاوارترین مردم به امر خلافت می‌دانست، زیرا در او شجاعت بنی‌هاشم، سخاوت بنی‌امیه و فخر ثقیف، یکجا گرد آمده بود.
 

لقب

الف) بیشتر منابع کهن تاریخیاز او با لقب علی‌ اکبر یاد کرده‌اند و ابن‌ ادریس حلّی نیز شواهدی در تأیید آن آورده است،
ب) اما برخی نیزاو را علی‌ اصغر و امام سجاد (علیه‌السلام) را علی ‌اکبر دانسته‌اند.
ج) در منابع شیعی متأخر نیز، لقب علی ‌اصغر برای فرزند نوزاد امام حسین (علیه‌السلام)، که در کربلا شهید شد، ذکر شده است.
 

سن علی اکبر در زمان شهادت

از تاریخ ولادت و سوانح حیات علی‌ اکبر، اطلاع دقیقی در دست نیست. سن او را هنگام شهادت، ۱۸، ۲۳ یا ۲۵ سال ضبط کرده‌اند.
از آنجا که سن امام سجاد (علیه‌السلام) در کربلا ۲۳ سال، ذکر شدهو علی‌ اکبر از امام سجاد بزرگ‌تر بوده است، ظاهرا علی‌ اکبر در ۲۵ سالگی شهید شده است. به علاوه، ابوالفرج اصفهانی تولد علی ‌اکبر را در زمان خلافت عثمان (۲۳ـ۳۵) دانسته و گفته شده از جدش علی ‌بن ابی‌طالب و عایشه، روایت، نقل کرده است، که این نیز مؤیدی دیگر، بر احتمال شهادت علی‌ اکبر در ۲۵ سالگی است.
 

اولین مبارز بنی‌هاشم

روز عاشورا تا هنگامی که اصحاب (غیر‌هاشمی) امام حسین (علیه‌السّلام) زنده بودند، عملاً آنها به میدان جنگ رفتند، و یکی پس از دیگری به شهادت رسیدند و جنگ و مبارزه و شهادت بنی‌هاشم، پس از شهادت آنان آغاز شد.
بعد از اینکه اصحاب (غیر‌هاشمی) امام حسین (علیه‌السّلام) کشته شدند و کسی نماند جز اهل بیتش که فرزندان علی (علیه‌السّلام)، فرزندان جعفر، فرزندان عقیل، فرزندان امام حسن و فرزندان خود او بودند؛ آنها جمع شدند و با هم خداحافظی کردند و تصمیم به جنگ گرفتند.
اکثر قریب به اتفاق منابع دست اول و معتبر تاریخی، حضرت علی اکبر را اولین شهید از بنی‌هاشم ذکر کرده‌اند.
گفتنی است که ابن اعثم در کتاب الفتوحخوارزمی در مقتل الحسین و ابن شهرآشوب در مناقب آل ابی طالب،عبدالله بن مسلم را به عنوان اولین شهید از بنی‌هاشم ذکر کرده‌اند؛ اما (طبق بررسی‌ها) ابن شهرآشوب از خوارزمی پیروی کرده و خوارزمی نیز مطالب خود را از ابن اعثم گرفته است؛ لذا این نقل در بین منابع قدیم در واقع منحصر به فتوح ابن اعثم می‌شود و فتوح ابن اعثم از نظر اعتبار، در ردیف الاخبار الطوال دینوری و انساب الاشراف بلاذری و تاریخ طبری و الارشاد شیخ مفید قرار ندارد. برای آگاهی بیشتر در این‌باره، به جدول ترتیب شهدای بنی‌هاشم در صفحات آینده مراجعه فرمایید.
هنگامی که از میان جوانان بنی‌هاشم، پیش از همه، حضرت علی اکبر (آماده جنگ شد، او) که از زیبا صورتان و نیک سیرتان روزگار بود، نزد پدر رفت و اجازه نبرد خواست، پدر به او اجازه داد و (با ناامیدی از بازگشت او،) نگاهی مایوسانه به قامتش‌ انداخت، و آنگاه چشمانش را به زیر افکند (ابن اعثم و خوارزمی نوشته‌اند: امام محاسن شریفش را به سوی آسمان گرفت.و گریست. سپس گفت: اللهم اشهد فقد برز الیهم غلام اشبه الناس خلقاً و خلقاً و منطقاً برسولک (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و کنّا اذا اشتقنا الی نبیک نظرنا الیه؛(این جملات را با‌ اندکی تفاوت و با اضافاتی، ابوالفرج اصفهانی در مقاتل الطالبیین، ابن اعثم در کتاب الفتوح، و خوارزمی در مقتل الحسین، و با تفاوت بیشتری شیخ صدوق در الامالی، آورده‌اند.) «بارالها، تو شاهد باش، جوانی به جنگ این مردم رفت که در صورت و سیرت و گفتار، شبیه‌ترین مردم به پیامبرت (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بود، و ما هرگاه مشتاق دیدن پیامبرت میشدیم، به این جوان نگاه می‌کردیم».
ادامه

https://www.wikifeqh.ir/

مقاله برگزیده

امام سجاد علیه‌السلام

حضرت علی بن حسین بن علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام)، ملقب به زین‌العابدین و سجاد، چهارمین امام شیعیان است که به مدت ۳۵ سال در دوران خلفای اموی، امامت کردند. مجموعه‌ای از دعاها و مناجات حضرت در کتاب صحیفه سجادیه گرد آمده است.
امام سجاد (علیه‌السلام) در واقعه کربلا حضور داشت ولی به علت بیماری سخت، در جنگ شرکت نکرد. لشکر عمر بن سعد پس از شهادت امام حسین (علیه‌السلام) او را همراه اسیران کربلا به کوفه و شام بردند. خطبه امام سجاد در شام باعث آگاهی مردم از جایگاه اهل بیت شد. واقعه حره، نهضت توابین و قیام مختار در زمان امام سجاد (علیه‌السلام) روی داد.
بنابر روایات شیعیان، امام سجاد (علیه‌السلام) به دستور ولید بن عبدالملک مسموم شد و به شهادت رسید. مدفن وی در قبرستان بقیع کنار قبر امام حسن مجتبی (علیه‌السلام)، امام محمد باقر (علیه‌السلام) و امام جعفر صادق (علیه‌السلام) است.
 

معرفی اجمالی

چهارمین امام معصوم حضرت علی بن حسین (علیه‌السلام)، ملقب به زین‌العابدین و سیدالسجادین، شخصیتی که جد بزرگوارشان حضرت علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام)، ایشان را بهترین اهل زمین بعد از پدرشان معرفی نموده‌اند: «... فقال: احتفظ بها و احسن الیها فستلد لک خیر اهل الارض فی زمانه بعدک...»در پنجم شعبان سال ۳۸ هجری در مدینه منوره چشم به دنیا گشودند.
مادر مکرمه آن حضرت بنا بر قول صحیح و مشهور، شهربانو، دختر آخرین پادشاه سلسله ساسانی یزدگرد سوم بوده‌اند.
دوران کودکی حضرت، در زمان جد بزرگوارشان حضرت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) و عموی ارجمندشان، امام حسن مجتبی (علیه‌السلام)، گذشت و در زمان نوجوانی تا شهادت پدر بزرگوارشان حضرت امام حسین (علیه‌السلام)، که حدود ده سال به طول انجامید، در خدمت پدر و به همراه حضرت بودند.
حضرت سجاد (علیه‌السلام) در حالی‌که ۲۴ سال سن داشتند، در واقعه کربلا حاضر بودند ولی به علت بیماری در خیمه بستری بود و همراه با اهل بیت، پس از شهادت پدر به اسیری رفتند. ایشان در کاخ یزید خطبه بسیار مهمی ایراد کرد که چهره یزید افشا شد و مردم شام نسبت به ماهیت حادثه کربلا آگاه شدند.
حضرت سجاد (علیه‌السلام) پس از شهادت پدر، به مدت ۳۵ سال یعنی تا سال ۹۴ قمری، در دوران بسیار سخت و خفقان بار خلفای اموی، منصب الهی امامت را به عهده داشتند. امام سجاد (علیه‌السلام) در سال ۹۴ ق. با دسیسه ولید بن عبدالملک مسموم و به شهادت رسید و در جوار عموی بزرگوارشان حضرت امام حسن مجتبی (علیه‌السلام) در بقیع مدفون شدند. صحیفه سجادیه مجموعه‌ای از دعاهای آن حضرت است که اینک در دست ما به‌عنوان گنجینه‌ای از معارف دینی موجود است.
 

زمان تولد

سال تولد حضرت علی بن حسین (علیه‌السلام) و همچنین روز تولد آن بزرگوار مورد اختلاف شدید مورخین و سیره‌نویسان واقع شده و در این ارتباط، اقوال مختلفی نقل گردیده است. مشهورترین اقوال در زمینه سال تولد حضرت، سال ۳۸ هجری است که بزرگانی نظیر جناب شیخ مفید در کتاب الارشاد، شیخ کلینی در اصول کافی، ابن‌شهر آشوب در مناقب، ابن‌خشاب در موالید اهل البیت، شهید در کتاب الدروس، ابن‌صباغ مالکی در کتاب الفصول المهمه و دیگران به آن قائل شده‌اند.
شیخ مفید می‌نویسد: و کان مولد علی بن الحسین (علیهماالسلام) بالمدینة سنة ثمان و ثلاثین من الهجرة.
ولادت علی بن الحسین (علیهماالسلام) در مدینه سال ۳۸ هجری بود.
کلینی در اصول کافی می‌نویسد: ولد علی (علیهماالسلام) فی سنة ثمان و ثلاثین و قبض فی سنة خمس و تسعین.
علی بن الحسین (علیهماالسلام) در سال ۳۸ به دنیا آمد و در سال ۹۵ رحلت نمود.
علی بن عیسی اربلی می‌نویسد: و اما ولادته فبالمدینة فی الخمیس الخامس من شعبان سنة ثمان و ثلاثین من الهجرة.
و اما ولادت او در روز پنجشنبه پنجم شعبان سال ۳۸ هجری بود.
اقوال دیگر در زمینه سال تولد حضرت عبارتند از سال ۳۳، ۳۶ و ۳۷ هجری؛ علامه مجلسی (رضوان‌الله‌تعالی‌علیه) می‌فرماید: ... لا ریب فی ان تولد علی بن الحسین (علیهماالسلام) منها کان فی ایام خلافة امیرالمؤمنین (علیه‌السلام)....
تولد حضرت علی بن حسین (علیهماالسلام) در زمان خلافت جد بزرگوارش حضرت علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام) قطعی بوده و هیچ محل شبهه نیست. از این‌رو سال ۳۸ که مشهورترین اقوال نیز هست، به عنوان سال تولد حضرت از سایر اقوال معتبرتر است.
در زمینه روز تولد آن بزرگوار نیز اختلاف وجود دارد. یک قول روز پنجشنبه یا جمعه نیمه جمادی الاولی است و قول دیگر روز پنجشنبه یا یکشنبه پنجم شعبان است. لازم به ذکر است بعضی از قائلین به روز نیمه جمادی الاولی، تولد حضرت را دراین روز در سال ۳۶ هجری دانسته و تعداد زیادی از قائلین به روز پنجم شعبان، آن را در سال ۳۸ هجری گزارش کرده‌اند.
امین‌الاسلام طبرسی می‌نویسد: حضرت سجاد روز جمعه و یا پنج‌شنبه نیمه ماه جمادی الاخری و یا در نهم ماه شعبان سال ۳۸ و یا ۳۶ هجری در مدینه متولد شد.
کفعمی می‌نویسد: فی النصف من جمادی الاولی سنة ست و ثلاثین کان مولد ابی‌ محمد علی بن الحسین (علیهماالسلام).
ولادت ابی‌ محمد علی ابن الحسین (علیهماالسلام) در نیمه جمادی الاولی سال ۳۶ هجری بود.
سبط بن جوزی در کتاب تذکره، ولادت او را بدون قید روز و ماه در سال ۳۸ یا ۳۷ یا ۳۳ هجری نوشته است. و مولد علی سنة ثمان و ثلاثین من الهجرة و قیل سنة سبع و ثلاثین و قیل سنة ثلاث و ثلاثین ذکره ابن عساکر.
شیخ طوسی در کتاب المصباح، تاریخ ولادت ایشان را نیمه جمادی الاولی سال ۳۶ هجری نوشته شده است.
 

محل تولد

به اتفاق سیره‌نویسان و مورخین، محل تولد حضرت علی بن حسین (علیه‌السلام) شهر مقدس مدینه بوده است و هیچ‌کس در این مطلب اختلافی نکرده و قول دیگری نقل نشده است.
ادامه

https://www.wikifeqh.ir/

سازمان ملل خواستار لغو تحریم‌ها علیه ایران شد

میچل باچله، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل خواستار برطرف شدن تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران شد.

به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان، میچل باچله، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل خواستار برطرف شدن تحریم‌های بین‌المللی علیه کشورهایی همانند ایران شد که با ویروس کرونا دست به گریبان‌اند.

وی در این‌باره گفت: «در این برهه حساس، تحریم‌های مصوب علیه بخش‌های اقتصادی کشور‌ها در راستای حفظ جان انسان‌ها و برای حمایت از حقوق و زندگی میلیون‌ها نفر، باید به حالت تعلیق درآید».

باچله همچنین در ادامه تاکید کرد: «در شرایط شیوع گسترده یک ویروس، اخلال در فعالیت‌های پزشکی یک کشور خطرات موجود برای همه انسان‌ها را بالا می‌برد».

گفتنی است، علی‌رغم ادعاهای دروغ مقامات آمریکایی کمک‌های حمایتی بین‌المللی برای ورود به ایران با مشکلات متعددی مواجه شد. پمپئو پیش از این گفته بود که تحریم‌ها شامل کمک‌های بشردوستانه نمی‌شود و در این‌باره سخت‌گیری‌ای اعمال نخواهد شد. ونزوئلا نیز با همین چالش روبرو شده است، مادورو پیش از این تاکید کرده بود که آمریکا به دنبال کشتن مردم ونزوئلاست، چراکه تحریم‌های آمریکایی جان مردم این کشور را به خطر انداخته است.

انتهای پیام/

روسیه: تحریم‌های آمریکا موجب گسترش کرونا در ایران شده است

وزارت خارجه روسیه، تحریم‌های آمریکا علیه ایران را عامل شیوع گسترده ویروس کرونا در ایران دانست.

به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان، ماریا زاخارووا، سخنگوی وزارت خارجه روسیه، از تحریم‌های آمریکا علیه کشورمان در بحبوحه شیوع کرونا انتقاد کرد.

او دیروز در جمع خبرنگاران اعلام کرد مسکو معتقد است شیوع گسترده ویروس کرونا در ایران ریشه در تحریم‌های آمریکا علیه تهران دارد.

در همین حال، وب‌سایت «واشنگتن فیری بیکن» در گزارشی براساس اطلاعاتی که وزارت امور خارجه آمریکا منحصرا در اختیار این وب‌سایت قرار داد، نوشت این وزارت‌خانه گزارش‌هایی را مبنی بر اینکه دولت دونالد ترامپ به زودی قصد دارد معافیت‌های تحریمی را در نظر بگیرد که بر اساس آن ایران می‌تواند برای مقابله با بحران کرونا به دارایی‌های نقدی خود در بانک‌های اروپایی دست یابد کاملا «نادرست» اعلام کرده است.

زاخارووا همچنین اعلام کرد: با توجه به شیوع ویروس کرونا در سوریه، مسئولیت ساکنان شرق رود فرات بر عهده دولت آمریکا است.

سازمان بهداشت جهانی: ویروس کرونا از راه هوا منتقل نمی‌شود

ویروس کرونا با هوا منتقل نمی‌شود و عمدتا از طریق قطرات پخش شده از سرفه، عطسه و صحبت کردن فرد آلوده منتقل می‌شود.

به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان سازمان بهداشت جهانی در پیامی توییتری اعلام کرد ویروس کرونا از طریق هوا منتقل نمی‌شود و عمدتا از طریق قطرات پخش شده از سرفه، عطسه و صحبت کردن فرد آلوده منتقل می‌شود.

سازمان بهداشت جهانی تاکید کرد برای محافظت از خود فاصله یک متری از دیگران را حفظ کنید، سطوح را ضد عفونی کنید، دست خود را بشویید و از لمس کردن چشم، دهان و بینی خودداری کنید.

دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا که پیش از این گفته بود در حال فکر کردن درباره اعمال قرنطینه ۳ ایالت نیویورک، نیوجرسی و کنکتیکت به دلیل شیوع گسترده کرونا در این ایالت‌هاست، اکنون در توییتر نوشته است که این قرنطینه ضروری نیست و به جای آن دستورالعمل‌های مسافرتی اعمال می‌شود.

وزارت بهداشت آمریکا نیز اعلام کرد طی شبانه روز گذشته ۳۱۲ بیمار مبتلا به ویروس کرونا در این کشور جان خود را از دست دادند. به این ترتیب شمار قربانیان این ویروس در ایالات متحده به بیش از ۲ هزار تن رسید.

مقاله برگزیده

امام حسین علیه‌السلام

امام حسین (علیه‌السلام) سومین امام شیعیان می‌باشد.
 

مشخصات

حسین ‌بن علی، امام سوم از امامان دوازده‌ ‌گانه شیعه امامیه و یکی از چهارده معصوم می‌باشد. به اتفاق همه منابع، نام و نسب او حسین ‌بن علی ‌بن ابی‌طالب ‌بن عبدالمطلب ‌ بن هاشم است. جد مادری‌اش پیامبر اکرم (صلی‌ اللّه علیه‌ و آله‌ و سلم)، پدرش امیرمؤمنان علی (علیه‌السلام) و مادرش فاطمه (سلام‌اللّه‌علیها) دختر رسول خداست.
 

نام‌گذاری

پیامبر او را به نام پسر دوم هارون، شَبیر، حسین نامید.بنابر برخی روایات، امام علی دوست داشت که او را حرب بنامد، اما در نام‌گذاری بر پیامبر پیشی نگرفت.بنابر روایات دیگر، نخست امام به نام عمویش، جعفر طیار ــکه در آن زمان هنوز در حبشه بودــ جعفر نامیده شده بود، اما پیامبر نام او را به حسین تغییر داد.اما بنابر روایات شیعی، پیامبر بدواً و پیش از آن‌که نامی برای او انتخاب شود نام حسین را به امر خدا بر آن حضرت نهاد.(برای نقد محتوایی روایات دیگر به باقر شریف قرشی رجوع کنیددر برخی روایات تأکید شده است که نام‌های حسن و حسین از اسامی بهشتی بوده و پیش از اسلام سابقه نداشته‌اند.
 

کنیه

کنیه امام حسین در تمام منابع ابوعبداللّه ذکر شده،اما خصیبی کنیه‌اش را نزد خاصه ابوعلی دانسته است.
 

القاب

به امام حسین (علیه‌السلام) القاب فراوانی نسبت داده شده که بسیاری از آن‌ها با القاب برادرش، امام حسن (علیه‌السلام)، مشترک است. از القاب خاص امام، زکی، طیب، وفیّ، سید، مبارک،نافع، الدلیل علی ذات‌اللّه،رشید، و التابع لمرضاةاللّه بوده است. ابن‌ طلحه شافعی لقب زکی را مشهورتر از دیگر القاب و لقب سید شباب أهل‌الجنه را مهم‌ترین آن‌ها دانسته است. در پاره‌ای از احادیث امامان شیعه نیز امام حسین (علیه‌السلام) با لقب شهید یا سیدالشهداء خوانده شده است. در برخی متون ادبی و تاریخیِ متعلق به سده‌های چهارم به بعد برای امام حسین لقب امیرالمؤمنین نیز یاد شده است، که با توجه به این‌که آن حضرت هیچگاه خلافت ظاهری نیافت، در خور توجه است.
 

ولادت

در این‌که زادگاه امام حسین (علیه‌السلام) مدینه است، اختلافی نیست.سال تولد او را نیز سال سوم،چهارم،پنجمو ششم هجریذکر کرده‌اند. روز ولادت وی، بنابر قول مشهور، سوم شعبان بوده است،اما برخی، زادروز امام را آخر ربیع‌الاول،پنجم ماه شعبانیا یکی از نخستین شب‌های ماه شعباننوشته‌اند. بنابه روایتی، امام در غروب پنج‌شنبه متولد شد.(برای اقوال مختلف درباره روز و ماه و سال تولد امام به این منبع رجوع کنید) فاصله تولد امام حسین و امام حسن را شش ماه و ده روز،ده ماه و بیست و دو روزو یک سال و ده ماهگزارش کرده‌اند.
پس از تولد، پیامبر همان آدابی را برای او به جا آورد که درباره حسن‌ بن علی انجام داده بود، مانند گفتن اذان و اقامه در گوش نوزاد و عقیقه کردن. به نوشته ابن سعد، طبقات الکبری،امّ فضل (همسر عباس ‌بن‌ عبدالمطلب)، به امر پیامبر، دایگی امام را برعهده گرفت و بدین ترتیب امام برادر رضاعی قُثم‌ بن عباس، که او نیز شیرخواره بود، گردید.(رجوع کنید به کشف الغمه که این موضوع را به امام حسین (علیه‌السلام) نسبت داده‌اند.) اما کلینی روایاتی نقل کرده است که بنابر آن‌ها امام حسین (علیه‌السلام) از هیچ زنی، حتی مادرش فاطمه زهرا علیهاالسلام، شیر نخورد.
ادامه

https://www.wikifeqh.ir/

76- بابا افضل ساوجی کاشانی

افضل الدین محمد بن حسن بن حسین بن محمد بن محمد بن خوزه مرقی از اقوام  خواجه نصیر الدین ساوجی طوسی بوده است

نخسنین کسی که از بابا افضل الدین نام برده خواجه نصیر الدین  محمد طوسی می باشد. این دانشمند یک جانام القاب راچنین نوشته است  (قطب الحق والذین اعلم علما ء العالم وافضل کلاء بنب آدم  امظفر بن محمد الله ظلال والذین جلاله وحرس انوار کماله )

76- بابا افضل ساوجی کاشانی

افضل الدین محمد بن حسن بن حسین بن محمد بن محمد بن خوزه مرقی از اقوام  خواجه نصیر الدین ساوجی طوسی بوده است

نخسنین کسی که از بابا افضل الدین نام برده خواجه نصیر الدین  محمد طوسی می باشد. این دانشمند یک جانام القاب راچنین نوشته است  (قطب الحق والذین اعلم علما ء العالم وافضل کلاء بنب آدم  امظفر بن محمد الله ظلال والذین جلاله وحرس انوار کماله )

نویسنده : خادم

تاریخ : پنجشنبه هفدهم بهمن ۱۳۹۲

زمان : 20:48

در زمان تدريس در دانشگاه پرينستون، دکتر حسابي تصميم مي گيرند سفره ي هفت سيني براي انيشتين و جمعي از بزرگترين دانشمندان دنيا از جمله "بور"، "فرمي"، "شوريندگر" و "ديراگ" و ديگر استادان دانشگاه بچينند و ايشان را براي سال نو دعوت کنند...

آقاي دکتر خودشان کارت هاي دعوت را طراحي مي کنند و حاشيه ي آن را با گل هاي نيلوفر که زير ستون هاي تخت جمشيد هست (لوتوس) تزئين مي کنند و منشا و مفهوم اين گل ها را هم توضيح مي دهند.
چون مي دانستند وقتي ريشه مشخص شود براي طرف مقابل دلدادگي ايجاد مي کند.

دکتر مي گفت:
"براي همه کارت دعوت فرستادم و چون مي دانستم انيشتين بدون ويالونش جايي نمي رود، تاکيد کردم که سازش را هم با خود بياورد.
همه سر وقت آمدند اما انيشتين 20دقيقه ديرتر آمد و گفت:
چون خواهرم را خيلي دوست دارم خواستم او هم جشن سال نو ايرانيان را ببيند.
من فورا يک شمع به شمع هاي روشن اضافه کردم و براي انيشتين توضيح دادم که ما در آغاز سال نو به تعداد اعضاي خانواده شمع روشن مي کنيم و اين شمع را هم براي خواهر شما اضافه کردم.

به هر حال بعد از يک سري صحبت هاي عمومي، انيشتين از من خواست که با دميدن و خاموش کردن شمع ها جشن را شروع کنم.

من در پاسخ او گفتم:
ايراني ها در طول تمدن 10هزار ساله شان حرمت نور و روشنايي را نگه داشته اند و از آن پاسداري کرده اند.

براي ما ايراني ها شمع نماد زندگيست و ما معتقديم که زندگي در دست خداست و تنها او مي تواند اين شعله را خاموش کند يا روشن نگه دارد."

آقاي دکتر مي خواست اتصال به اين تمدن را حفظ کند و مي گفت بعدها انيشتين به من گفت: "وقتي برمي گشتيم به خواهرم گفتم حالا مي فهمم معني يک تمدن 10هزارساله چيست.
ما براي کريسمس به جنگل مي رويم درخت قطع مي کنيم و بعد با گلهاي مصنوعي آن را زينت مي دهيم اما وقتي از جشن سال نو ايراني ها برمي گرديم همه درخت ها سبزند و در کنار خيابان گل و سبزه روييده است."

بالاخره آقاي دکتر جشن نوروز را با خواندن دعاي تحويل سال آغاز مي کنند و بعد اين دعا را برای مهمانان تحليل و تفسير مي کنند...

به گفته ي ايشان همه در آن جلسه از معاني اين دعا و معاني ارزشمندي که در تعاليم مذهبي ماست شگفت زده شده بودند.

بعد با شيريني هاي محلي از مهمانان پذيرايي مي کنند و کوک ويلون انيشتين را عوض مي کنند و يک آهنگ ايراني مي نوازند.

همه از اين آوا متعجب مي شوند و از آقاي دکتر توضيح مي خواهند.

ايشان پاسخ می دهند که موسيقي ايراني يک فلسفه، يک طرز تفکر و بيان اميد و آرزوست.
انيشتين از آقاي دکتر مي خواهند که قطعه ي ديگري بنوازند.

پس از پايان اين قطعه که عمدأ بلندتر انتخاب شده بود انيشتين که چشم هايش را بسته بود چشم هايش را باز کرد و گفت:
"دقيقا من هم همين را برداشت کردم و بعد بلند شد تا سفره ی هفت سين را ببيند..."

آقاي دکتر تمام وسايل آزمايشگاه فيزيک را که نام آنها با "س" شروع مي شد توي سفره چيده بود و يک تکه چمن هم از باغبان دانشگاه پرينستون گرفته بود.

بعد توضيح مي دهد که اين در واقع هفت چين يعني 7 انتخاب بوده است.

تنها سبزه با "س" شروع مي شود به نشانه ي رويش...

ماهي با "م" به نشانه ي جنبش، 

آينه با "آ" به نشانه ي يکرنگي، 

شمع با "ش" به نشانه ي فروغ زندگي و ...

همه متعجب مي شوند و انيشتين مي گويد آداب و سنن شما چه چيزهايي را از دوستي، احترام و حقوق بشر و حفظ محيط زيست به شما ياد مي دهد.

آن هم در زماني که دنيا هنوز اين حرف ها را نمي زد و نخبگاني مثل انيشتين، بور، فرمي و ديراک اين مفاهيم عميق را درک مي کردند.

يک کاسه آب هم روي ميز گذاشته بودند و يک نارنج داخل آب قرار داده بودند.

آقاي دکتر براي مهمانان توضيح مي دهند که فلسفه ی اين کاسه 10هزارسال قدمت دارد.

آب نشانه ي فضاست و نارنج نشانه ي کره ي زمين است و اين بيانگر تعليق کره زمين در فضاست.

انيشتين رنگش مي پرد عقب عقب مي رود و روي صندلي مي افتد و حالش بد مي شود.

از او مي پرسند که چه اتفاقي افتاده؟
مي گويد:
"ما در مملکت خودمان 200 سال پيش دانشمندي داشتيم که وقتي اين حرف را زد کليسا او را به مرگ محکوم کرد اما شما از 10هزار سال پيش اين مطلب را به زيبايي به فرزندانتان آموزش مي دهيد.
علم شما کجا و علم ما کجا؟!" 

خيلي جالب است که آدم به بهانه ي نوروز يا هر بهانه ي خوب ديگر، فرهنگ و اعتبار ملي خودش را به جهانيان معرفي کند.

"خاطرات مهندس ايرج حسابي"
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سپاسگزارم که تمامي اين متن را باز نشر مي کنيد.

مقاله برگزیده

عید نوروز

نخستین روز فروردین ماه و هنگام انتقال خورشید از برج حوت به برج حَمَل را نوروز می‌نامند، که بیان از تحوّل و پدیده‌ای طبیعی است که نقطه اعتدال ربیعی و آغاز بهار و فصل رویش و جنبش و جان یافتن دوباره طبیعت پس از مرگی طبیعی است، این هنگامه همواره از دیرباز در ایران باستان با عنوان عید نوروز همراه با برگزاری جشن و آیین‌های ویژه نوروزی بوده است.
 

اهمیت نوروز

روز اول فروردین ماه در ایران و برخی دیگر از کشورها به عنوان روز «نوروز» شناخته شده است. ایرانیان این روز را از زمان‌های قدیم، روزی مهم در زندگی خود می‌دانستند. نوروز ایرانیان که در آغاز فصل بهار جشن گرفته می‌شود، پیام‌آور نو شدگی سال و آمدن گرما و مرگ زمستان و رویش دوبارۀ طبیعت، و زمان خروج انسان از عالم خمودگی و پیوستن به طبیعت و شروع به حیات اجتماعی دوباره در جامعه است.
نوروز، سمبل تحول و تغییر و دگرگونی است. علاوه بر اینکه طبیعت بی‌جان جانی تازه می‌گیرد، ایرانیان نیز با خانه‌تکانی و پوشیدن لباس نو و... سعی می‌کنند به استقبال این تحول بروند. بدون شک این تحول به سمت نیکویی و بهتر شدن است و به همین جهت است که بزرگداشت این روز از اهمیت خاصی برخوردار است.
 

پیشینه نوروز

عید نوروز از زمان‌های قدیم یکی از دو عید بزرگ ایرانیان بوده است، عید دیگر شانزدهم مهرماه به نام «مهرگان» بوده است. امروزه عید مهرگان از اهمیت چندانی برخوردار نیست. نوروز در روزگار «جمشید» چهارمین پادشاه دوره پیشدادی پدید آمد و در پادشاهی او به صورت آئین درآمد. مسعودی در «التنیه و الاشراف آورده است: «هرمز در روز نخست ماه فروردین به مظالم (دادگری) نشست. پس آن روز را «نوروز» نام کرد و سنت گشت».
فردوسی در داستان پدید آمدن نوروز نقل می‌کند که، وقتی جمشید از کارهای کشوری بیاسود بر تخت کیانی نشست و همه بزرگان لشکری و کشوری بر گرد تخت او فراهم آمدند... جمشید آن روز را که نخستین روز از فروردین و آغاز سال بود، نوروز نامید و جشن گرفت».
به جمشید گوهر افشاندند مر آن روز را روز نو خواندند
چنین روز فرخ از آن روزگار بمانده از آن خسروان یادگار
نوروز و آیین‌های ویژه آن پیشینه‌ای بلند در تاریخ دارد که در طول قرن‌ها از عهد آریاییان، هخامنشیان، اشکانیان، ساسانیان تا به امروز با همه فرود و فرازهایش از حیات و اعتباری خاص برخوردار بوده است. جشن‌های نوروزی به دلیل هم زمانی با شروع فصل پرطراوت بهار و هم سویی با لطافت و نشاط و جنبش و رویش طبیعت، با حفظ حیات چندهزار ساله خود علی‌رغم وجود بعضی شک و شبهه‌ها و مخالفت‌ورزی بعضی اهل سنّت و نیز برخی علمای شیعه در دوره‌های اخیر به بخش‌های وسیعی از سرزمین‌های اسلامی در شرق و غرب، مصر، بعضی نواحی عراق، ترکیه، افغانستان، پاکستان، جمهوری آذربایجان و جمهوری‌های آسیای میانه راه پیدا کرده و همواره علمای اسلام و دولت‌ها و حکومت‌های به اصطلاح اسلامی مانند اموی‌ها، عباسی‌ها تا به صفویه و قاجار واکنش‌های متفاوتی درباره آن نشان داده‌اند.
ادامه

https://www.wikifeqh.ir/