کتاب منازل الاخره :

اثر شیخ عباس قمی - ایران کتاب

https://www.iranketab.ir/book/76841-manazel-alakhareh

• نویسنده: شیخ عباس قمی

منازل الْآخرة کتابی است به زبان فارسی درباره مرگ و حوادث پس از آن، نوشته شیخ عباس قمی. نویسنده ضمن برشمردن اهمیت و خطرات هر یک از منزل‌گاه‌های پس از مرگ، ابزاری برای نجات از هراس و وحشت هر کدام و وسیله‌ای برای دستیابی به سلامت و مصونیت در هر مقام را ارائه دهد.

معرفی کتاب منازل الاخره

منازل الْآخرة کتابی است به زبان فارسی درباره مرگ و حوادث پس از آن، نوشته شیخ عباس قمی. نویسنده ضمن برشمردن اهمیت و خطرات هر یک از منزل‌گاه‌های پس از مرگ، ابزاری برای نجات از هراس و وحشت هر کدام و وسیله‌ای برای دستیابی به سلامت و مصونیت در هر مقام را ارائه دهد. مرگ، قبر، برزخ، قیامت، بیرون آمدن از قبر، میزان، حسابرسی، پرونده، صراط و عذاب جهنم از موضوعات مورد بحث در این کتاب است.
نویسنده با نگاهی حدیث‌شناسانه در صدد نشان دادن تصویری روشن از هر یک منزلگاه‌های مرگ و عالم پس از مرگ است و کوشیده است تا ضمن بر شمردن اهمیت و خطرات هر جایگاه، ابزاری برای نجات از هول و وحشت هرکدام، و وسیله‌ای برای دستیابی به سلامت و مصونیت در هر مقام، ارائه دهد. در این کتاب پس از هر بخش، داستان‌هایی از مرگ و حوادث مربوط به آن ذکر شده و در پایان کتاب نیز داستان‌هایی از خداترسان آمده است. منبع مورد استناد هر داستان و حکایت در پانوشت کتاب آورده شده است.
عباس بن محمد رضا القمی (۱۲۹۴-۱۳۵۹ق) مشهور به شیخ عباس قمی و محدث قمی، از علمای شیعه در قرن چهاردهم قمری است. وی در دروس سید محمد کاظم طباطبائی یزدی، میرزا حسین نوری، میرزا محمدتقی شیرازی، سید حسن صدر کاظمی و سید ابوالحسن نقوی لکنهوئی شرکت کرد و در علم حدیث و تاریخ و نیز در فن وعظ و خطابه صاحب جایگاه بود. شیخ عباس قمی صاحب تألیفات بسیاری است که مشهور‌ترین آن‌ها عبارتند از: مفاتیح الجنان، سفینة البحار و منتهی الآمال. محدث قمی در سال ۱۳۵۹ق در نجف درگذشت و در حرم علی بن ابیطالب(ع) دفن گردید.

درباره شیخ عباس قمی

عباس قمی که با نام شیخ عباس قمی نیز شناخته میشود و معروف به محدث قمی است، از محدثان شیعی پرکار قرن چهاردهم هجری است. معروف‌ترین کتاب عباس قمی، مفاتیح‌الجنان است. این کتاب منتخبی از دعاها و اعمال است که در کتاب‌های مختلف حدیث، از پیامبر اسلام و امامان شیعه نقل شده و قمی آن‌ها را به صورت موضوعی دسته‌بندی کرده‌است.محدث قمی در سال ۱۲۹۴ قمری (۱۲۵۴ خورشیدی) در قم متولد شد. در بیست و دو سالگی به نجف رفت و شش سال آنجا ماند. پس از آن دوباره به ایران برگشت و تا آخر عمر، یعنی تا شصت و پنج سالگی در قم درس خواند و درس داد. (البته مدفن وی در نجف عراق در کنار حرم علی بن ابی‌طالب است) پدرش محمدرضا، آگاه به احکام دین اسلام بود چنان‌که مردم برای آگاهی از فروع فقهی و وظایف مذهبی خویش به وی رجوع می‌کردند. عباس قمی پس از فراگیری بخشی از علوم دینی مقدمات و سطح در نزد علمای عصر خویش، در حوزه علمیه قم سرانجام در سال ۱۳۱۶ ه‍.ق برای تکمیل تحصیلات در سطوح عالی فقه و اصول به حوزه علمیه نجف رهسپار شد و چون در علوم نقلی به ویژه حدیث استعداد داشت از فقیه و محدث آن عصر حسین بن محمدتقی طبرسی معروف به محدث نوری بیشتر کسب فیض کرد. وی در سال ۱۳۱۸ ه‍.ق به زیارت خانه خدا رهسپار گردید و سپس به سوی قم مراجعت کرد، اما پس از دیدار با والدین و خویشان دوباره به نجف مراجعت و به مجلس محدث نوری وارد شد. محدث نوری در سال ۱۳۲۰ ه‍.ق درگذشت. محدث قمی نیز پس از درگذشت استادش، حدود ۲ سال در شهر نجف ماندگار شد.

https://ketabrah.com/book/26727

برای دانلود قانونی کتاب منازل الاخره (زندگی پس از مرگ) و دسترسی به هزاران کتاب و کتاب صوتی دیگر، اپلیکیشن کتابراه را رایگان نصب کنید.

معرفی

فهرست

مشخصات

نظرات 224

معرفی کتاب منازل الاخره (زندگی پس از مرگ)

در کتاب منازل الاخره (زندگی پس از مرگ)، به تالیف شیخ عباس قمی، به حقیقت مرگ می‌رسیم و اینکه مرگ پایان زندگانی انسان نیست، بلکه آغاز مرحله‌ای جدید از زندگانی اوست. مرگ دروازه‌ای گشوده به سوی حیات آخرت است.

مرگ پاسخگویی به دعوت ناگزیر خدای هستی بخش، در انتقال از سرای فانی و ناپایدار، به منزلگاهی باقی و پاینده است. مرگ سفری نزدیک به دیار جاودانگی است. مرگ برای انسانی که دل به خدا داده و با ایمان و یاد قیامت، عمل صالح را رهتوشه سفر آخرت خویش قرار داده است، شادمانی و آسایش و بازگشتی خجسته به سوی بهشت برین است. مرگ برای او بشارتی به نعمت‌های جاودانه است. مرگ برای او بالاترین شادمانی است. مرگ پلی برای عبور دادن مؤمن از شداید و ناگواری‌ها به سوی بهشت بیکرانه و نعمت‌های همیشگی است.

مرگ برای مؤمن، چونان کندن جامه‌ای چرکین و پوشیدن لباسی فاخر به جای آن، چونان. باز کردن بندها، شکستن زنجیرها و سوار گشتن بر رام‌ترین مرکب‌ها، چونان انتقال از منزلی ویران و وحشت زا به سرایی ایمن و مأنوس است. مردن برای مؤمن همچون بوییدن بهترین و دلپذیرترین رایحه‌ها است، از کثرت خوبی این بو خوابی آرام به سراغش می‌آید و همه درد و رنج هایش پایان می‌پذیرد.

مردن برای مؤمنی که زاد سفر برگرفته و به حق آماده مرگ شده، نافع تر از دوایی است که دردمندی برای معالجه خویش استعمال می‌کند، آری! اگر آنان نعمت‌هایی را که مرگ سبب وصول به آن‌ها است می‌شناختند، آن را طلب می‌کردند و دوستش می‌داشتند بیشتر از آنکه انسان عاقل دور اندیش، برای دفع آفت‌ها و جلب سلامت‌ها، دارو را می‌طلبد و دوست می‌دارد.

مردن برای مؤمن چونان وارد شدن به حمامی است که آخرین باقیمانده کثافت معاصی را از جان او می‌زداید و آلودگی گناهان را از پیکره هستی او پاک می‌کند.

به راستی وقتی مؤمن، خود را در دنیا غریب می‌بیند و حصار بسته زندگی دنیایی را زندان روح ملکوتی خویش می‌شمارد، مرگ را که آغاز سفرش به وطنی آشنا، و سکوی پروازش به آسمان ملکوت است، چه سعادتی می‌شمارد و چه ملتهبانه چشم انتظارش می‌ماند!

کتاب منازل الاخره (زندگی پس از مرگ) به ما می‌گوید که: آیا هنگام آن نرسیده است که با فراهم ساختن رهتوشه آخرت، خود را برای کوچ ناگزیری که در پیش داریم آماده کنیم؟ آیا هنگام آن نرسیده است که از ملاحظه عمر رو به کاهش خویش و از دیدن مردن دیگران پرده فراموشی و غفلت را درهم بدریم و به خود آییم و برای سفر مرگ خویش زاد و توشه برگیریم؟

مرگ از نظر انسان پنهان است، آرزویش وی را فریب دهد، شیطان همیشه همراه اوست، گناه و معصیت را در نظر او زینت بخشد تا انجامش دهد. و او را در آرزوی توبه نگهدارد تا آن را به تأخیر اندازد و در حالت غفلت کامل مورد هجوم مرگ قرار گیرد. افسوس بر آن انسان غافلی که لحظه لحظه عمرش دلیلی بر محکومیّت او به شمار می‌آید، و شقاوت و بدبختی، فرجام کار و

کتاب شریف «منازل الآخره» با نگاهی حدیث شناسانه به همه منزلگاه‌هایی که بر سر راه مسافران آخرت قرار گرفته‌اند، در صدد نشان دادن تصویری روشن از هر یک از این منزلگاه‌ها برآمده و کوشیده است تا ضمن برشمردن اهمیّت و خطرات هر جایگاه، ابزاری برای نجات از هول و وحشت هر کدام، و وسیله‌ای برای دستیابی به سلامت و مصونیّت در هر مقام، ارائه دهد و خواننده کتاب را به اندیشه تدارک و جبران خطاهایی که در گردنه‌های خطرناک سفر آخرت موجب سقوط به دامن عذاب و عقاب الهی هستند، وادارد.

فهرست مطالب کتاب

این کالا فعلا موجود نیست اما می‌توانید زنگوله را بزنید تا به محض موجود شدن، به شما خبر دهیم.

موجود شد باخبرم کن

درسنامه دعا و نیایش

مجموعه کتاب های علمی تخصصی آموزش مداحی

https://bonyadedoa.com/fa

کتاب کد 121 خاطرات جانباز تخریبچی دلاور سرهنگ شاپور شیردل

http://mabarenoor.ir/uploads/posts/2016-06/1467017346_12.jpg

بسم الله الرحمن الرحیم

مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُم مَّن يَنتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلاً

در میان مؤمنان مردانی هستند که بر سر عهدی که با خدا بستند صادقانه ایستاده اند؛بعضی پیمان خود را به اخر بردند(و در راه او شربت شهادت نوشیدند)و بعضی دیگر در انتظارند؛وهیچ گونه تغییری در پیمان خود ندادند.

ارتش محبوبِ مردم وماست،من ارتش را از صمیم قلب دوست میدارم،چون آن را تجربه کرده ام و توانایی های او را دیده ام.آنجا که از او توقعی می رود و باید خودش را نشان دهد،فداکاری می کند و وظیفه اش را انجام می دهد. (از بیانات مقام معظم رهبری امام خامنه ای مدظله العالی)

با گذشت بیش از سه دهه از توفیق پیروزی و نصرت ملت ایران در انقلاب شکوهمند اسلامی و هشت سال دفاع مقدس،که با دست خالی و تنها با فداکاری و اتکاء بر قدرت لایزال الهی،منجر به شکست دشمن و عقب راندن او به مرز های بین المللی و پیروزی غرور آفرین رزمندگان پرتوان اسلام بر کفر جهانی شد. یاد و خاطره رشادت ها و دلاوری های غیور مردان و خدامردان ارتش جمهوری اسلامی ایران از اذهان ملّت فداکار ایران بیرون نرفته است.هم آنانی که زمانی به ندای رهبر کبیر انقلاب و ملّت شان لبیک گفتند.و با شعار ارتش فدای ملّت،به طاغوت و طاغوتیان پشت کرده و با گلهای سرخ محمدیِ بیرون زده از دهانه ی سلاحشان، فضای کشور و انقلاب را عطرآگین نمودند و در زمانی دیگر که کشور عزیزمان مورد تجاوز و هجوم دشمنان قرار گرفت،حماسه آفریدند و با جان فشانی و از خود گذشتگی هایشان در آسمان عشق و وفا به دین و رهبر و کشورشان یک بار دیگر درخشیدند.با محدودیت امکانات تسلیحاتی و نظامی وتمامی سختی ها پا به پای دیگر نیروهای رزمنده، اعم از بسیج و سپاه و همه ی نیرو های مدافع اسلام و وطن ایستادند و قامت خم نکردند. و از هوا و دریا و زمین بر سر دشمن یورش بردند و تاختند،ومصداق آیه شریفه اِن تَنصُرُوا اللهَ یَنصُرکُم وَ یُثَبَّت اَقدامَکُم شدند.در این بین یادی و ذکری از خراباتیان و تخریبچیان ارتش جمهوری اسلامی ایران مستقر در گردان های مهندسی رزمی بخصوص رزمندگان تخریبچی لشکر 92 زرهی خوزستان ،که سر از پا نشناخته، به تبعیّت از مولایشان حسین بن علی(ع) و یارانش،دست و پا و سرهایشان را به درگاه ربوبی نثار نمودند و جاودانه شدند. و چه زیبا فرمود حضرت حافظ : بر آستان جانان گر سر توان نهادن ، گلبانگ سربلندی برآسمان توان زد. و در این راستا برخود فرض دانستیم ، جهت حفظ و پاسداشتِ گوشه ای از شهامت ها و رشادت ها و شهادت ها، را به رشته تحریر در آوریم.باشد تا آینده گان بدانند و ببالند به تاریخ سراسر افتخار هشت سال دفاع مقدس.ونسل جوان در پیروی از ایثارگران جهاد و شهادت الگو بگیرند و رهروان شایسته ای باشند؛انشاالله

در ادامه لازم می دانیم از اهتمام و سعی و تلاش مجِدّانه ریاست مجمع پیشکسوتان تخریبچی کشور جناب سردار مهندس علی ولی زاده و دبیر مجمع جناب آقای ناصر قاسمی،اعضاء کارگروه ادبیات و انتشارات مجمع: آقایان حجه الاسلام مجید بختیاری ، مهندس شهرام نورصالحی ، دکتراحمد مومنی راد، یداله سیاوش و راوی محترم جناب سرهنگ شاپور شیردل و کلیه سرداران و ایثارگران استان خوزستان که عنایتی ویژه جهت انتشار این اثر به یاد ماندنی داشته اند،قدردانی و سپاسگذاری نماییم.

ومن الله توفیق

مجمع پیشکسوتان و رهروان شهدای تخریبچی کشور

کد 121

يادنامه‌ي شهدای تخریب‌چی ارتش

ما هفده نفر

بعد از دوره مقدماتی در تهران که حدود5ماه طول کشید، به دانشکده مهندسی بروجرد جهت گذراندن دوره تخصصی مین و تخریبات نظامی اعزام شدیم. 3ماه دوره انواع مین‌ها و تخریبات نظامی مطابق با استاندارد جهانی و یک‌ماه هم دوره‌های متفرقه که در رابطه با مهندسی رزمی بود را در دانشکده فنی طی کردیم. استاد از رانندگی لودر، بلدوزر و کار با ادوات راه‌سازی شناخت ساختمان، جاده و طریق انهدام مواضع برای ما حرف زد، آخرین جمله‌اش این بود:

-کار شما به‌گونه‌ای است که من می‌گویم هر کس دل و جرأت دارد بماند و هر کس توانایی انجام کار را ندارد وقت خودش را هدر ندهد و باعث کشته شدن دیگران و خودش در جبهه نشود. کار شما شوخی‌بردار نیست.

خیلی جدی و با حرارت ادامه‌داد:

- آقایان در کار با مین و تخریبات (اولین اشتباه آخرین اشتباه است) و اگر اشتباه کردید و بمب یا مین یا ... توی دست‌تان یا زیر پای‌تان منفجر شد دیگر قابل جبران نیست، یا کشته می‌شوید یا دچار نقص عضو. علاوه بر آن موجب لو رفتن عملیات‌ها هم می‌شوید.

بخاطر اهمیت دروس، نهایت بهره را از اساتید و کلاس‌ها می‌بردم. در آخر دوره با نمره 5/98 از صد در بین تمام دانشجویان و دانش‌آموزان اول شدم. به‌همین دلیل به مسافرت‌های خارج از کشور برای دوره‌های دیگر مین، بمب و تخریبات اعزام شدم.

بعد از پایان دوره‌ به گروهان یکم گردان مهندسی 92 زرهی اعزام و به عنوان فرمانده‌گروهان متخصص مین‌گذاری، مین‌برداری و تخریبات نظامی مشغول انجام وظیفه شدم. هم‌سنگری‌های بنده 17 نفر بودند که یازده نفرشان شهید و شش نفر جانباز قطع عضو شدند.

همان روز اول که رسیدم اکثر بچه‌ها مأموریت بودند. جهت معرفی خودم نزد سروان مفید رفتم، ایشان با شناختی که از من داشتند، گفتند:

- بلدوزر در خاکریز دوم پاسگاه زید، در خاک و گل گیر کرده و کم‌کم داره فرو می‌ره. از طرفی عراق هم لحظه به لحظه داره گراگیری می‌کنه برای زدن بلدوزر. دستگاه را باید نجات بدیم.

وقتی قیافه مصمم مرا دید گفت:

-چکار کنم بچه‌ها اکثراً رفتن مأموریت. کسی نیست کار رو بهش محول کنم.

گفتم: من می‌روم.

مفید گفت: هنوز حضورت را ندادیم. باید صبر کنی مراحل حضورت و نامه نگاری آمدنت به تیپ و لشکر انجام شود، بعد مأموریت بروید. شما هنوز عضو یگان نشدید.

گفتم: خوب الان کسی نیست. اگر دیر بشه امکان داره بلدوزر هم از بین بره.

به محمدرضا دریس جرفی که منشی یگان بود.گفتم:

- شما زحمت بکشید حضور من رو بدهید فقط یک سرباز راننده که محل بلدوزر رو بدونه با من بفرستید.

حدود ساعت 3عصر بود با سرباز گلیچ که بچه شمال بود حرکت کردیم سمت پاسگاه زید. 2ساعت طول کشید تا به پاسگاه زید رسیدیم. باید می‌گذاشتیم هوا یک مقدار تاریک شود که دشمن ماشین را نزند. جاده بگونه‌ای بود که عراق از طریق دیده‌بانی دکل‌ها، ماشین را می‌زدند. وقتی می‌خواستیم برویم،گلیچ گفت:

-من می‌دونم این جاده میره تا کجا ولی نمی‌دونم بلدوزر الان در کدام موقعیت است.

گفتم: پس حالا باید چکار کنیم؟

گلیچ فقط به من خیره شد. چاره‌ای نبود جاده را گرفتیم و مستقیم به راه‌مان ادامه دادیم. به هر یگانی که می‌رسیدیم می‌پرسیدیم. بعد از کلی خستگی توانستیم موقعیت بلدوزر را پیدا کنیم. تقریباً نصف بیشتر بلدوزر زیر گل و لای بود. سراغ راننده را گرفتیم.

گفتند: گروهبان بنکداری بود و ساعاتی پیش ترکش خورد و بردنش بیمارستان.

آن‌شب را تا صبح در حال کندن و گود کردن اطراف شنی بلدوزر بودیم و با آوردن تراورس توانستیم بلدوزر را در بیاوریم ساعت یک عصر آمدیم سوار جیپ شویم که برگردیم یگان، یک خمپاره به بغل جاده ‌خورد و از ناحیه سر، دست و گوشه چشم مجروح شدم. در سر راه‌مان به اورژانس مراجعه و پانسمان کردم و به یگان که برگشتم مفید اصرار می‌کرد که باید اعزام شوید بیمارستان و گرنه خونریزی کار می‌دهد دستمان.

هر چه گفتم: بنکداری هم مجروح شده و نیازی نیست برم بیمارستان.

قبول نکردند به همین دلیل به بیمارستان بقایی اهواز و از آن‌جا به بیمارستان 578 ارتش اعزام شدم. حدود یک هفته در بخش جراحی و چشم بستری بودم تا این‌که دوباره به جمع دوستان پیوستم.

دوستانی که هر کدام‌شان با تاثیری که در منطقه داشتند نام‌شان را جاودانه کردند. همسنگری‌های بنده در طول دفاع‌مقدس به مأموریت‌های داخلی و برون مرزی متعددی اعزام ‌شدند و یکی پس از دیگری به مقام والای شهادت دست یافتند و یا قطع عضو می‌شدند. قبل از حضور بنده در این یگان نیز شهدا و مجروحین زیادی تقدیم این مرز و بوم کردند که در لیست پیوستی تقدیم می‌گردد.

1. حسن طهماسبی شهید

2.مسعود ساوه‌ای شهید

3.طهماسب شیخ‌فرد شهید

4.ابراهیم تیموری شهید

5.جلال عباسی شهید

6.سلطان‌علی زحمتکش شهید

7.علا پارسا شهید

8. حسن دستفرجن شهید

9.علی‌اکبر شیرمحمدی شهید

10.علی محمدی‌آئین شهید

11.مجید غلامی شهید

اسامی مجروحین قطع پا و ...

1.شاپور شیردلجانباز

2.علیرضا عزیزیقطع‌پا

3.ناصر گودرزیقطع پا

4.حسین کریم‌نژادقطع پا

5.عابدین جورابلواعصاب و روان

6.نصرالله طوسی‌نژادجانباز

یگان تخریب گردان مهندسی ل 92 تا پایان جنگ 80 شهید و 136 قطع عضو و جانباز تقدیم اسلام کرده است. این‌ها 216 نفر از رزمنده‌های گردان مهندسی (کد 121 )یعنی متخصص مین و تخریبات نظامی بودند که با سر و جان در راه وطن تلاش کردند.

ولی شهدای گردان که یگان تجهیزات ( راننده‌های لودر – بلدورز- گریدر- کمپرسی و ...) هم عضو آن‌هاست بیش از این‌ها می‌باشد. گردان مهندسی دارای 8 گروهان بوده که هر کدام از این گروهان‌ها در کارهای محوله و مأموریت‌ها، از خودشان‌ جانفشانی‌ها و از خود گذشتگی‌ها نشان دادند و هر کدام در هر مأموریت نیروهای دشمن را چنان دچار زحمت می‌کردند که تا مدت‌ها در حال بازسازی آن‌جا و خودشان می‌شدند. فرمانده‌هانی چون : 1- امیر مفید 2- امیر موسوی 3- امیر ارجمند 4- امیر بازیار 5- امیر پورکیا 6- امیر عبادی 7- امیر غلامعلی میر 8- امیر سلیمانی 9 - امیر دریکوند 10- امیر گودرزی و چهل امیر و فرمانده رشیدی که از گردان مهندسی ل 92 زرهی به گردان مهندسی به لشکرهای دیگر انتقال یافتند. این عزیزان از بزرگان تخریب ارتش می‌باشند.آمار بچه‌های شهید و جانباز تخریب ل 92 زرهی بیش از 300 نفر می‌باشد.

شاپور شیردل

نشر و کتمان فضائل اهل بیت (علیهم السلام)

توضیح کتاب:

در این نوشتار طی دو بخش اصلی، چگونگی انتشار یا کتمان فضایل اهل بیت (ع) از صدر اسلام تا زوال مروانیان بیان و تحلیل گردیده است. مطالب نوشتار در قالب این فصل‌ها شکل گرفته است: "فضایل اهل بیت (ع) درکلام و تقدیر الهی"، "فضایل اهل بیت (ع) در گفتار و رفتار نبوی"، "نشانه‌های دشمنی با اهل بیت (ع) در زمان حیات پیامبر (ص)"، "ریشه‌یابی دشمنی با اهل بیت (ع)"، "اقدامات سیاسی، فرهنگی و اقتصادی در جهت کتمان و محو فضایل اهل بیت (ع) پس از رحلت پیامبر (ص)" و "نتایج و اهداف مبارزه با فضایل اهل بیت (ع)".

پیوندهای پایدار (نقش آمیزش جنسی در پیوندهای پایدار) (جلد 2)